Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Qupperneq 41

IDUNN
Heilindi.
35
E. H. Kv. reynir að réttlæta sjónarmið fóstrunnar í
Marjas, að allar okkar áhyggjur og sorgir og móðganir
og reiði sé ekki annað en skuggar af hrófatildri heimsk-
unnar, barnslegur hégómi. Hann segir: »Eg held ekki,
að sá maður sé til, sem kominn er á efri ár og nokk-
ura verulega lífsreynslu hefur fengið, og ekki hefur veitt
því eftirtekt, að það, sem menn hafa talið sitt þyngsta böl,
hefur stundum orðið þeirra mesta gæfa« (bls. 247). Þetta
er líklega það, sem E. H. Kv. vill láta kalla »djúp-
hugsað*! M. ö o.: af því að örðugleikar vorir og sorgir
einatt snúast oss til þroska, eru þær tómur hégómi. En
myndi þær verða oss til þroska, ef vér meðan þær standa
yfir sífelt lítum á þær sem hégóma? Eg hef svarað þessu
í Skírnis-grein minni (bls. 147), og E. H. Kv. hefur ekki
haggað við neinu í því svari. Ef þessi ritdeila okkar gæti
skýrt þetta atriði fyrir einhverjum ungum manni, þá væri
hún ekki til einskis háð. Því að um það skiftast leiðir
með mönnum, framar öllu öðru, hvort þeir vilja lifa þessu
jarðlífi af heilum huga, taka reynslu þess af fullri alvöru
meðan hún stendur yfir, eða þeir vilja láta hugsun sína
smjúga úr höndum þessarar reynslu og þurka út and-
stæðurnar með því að horfa á alt frá einhverjum æðra
sjónarhól, sem þeir muni komast upp á löngu seinna.
Lífið verður að vísu þægilegra með þessu móti, en þá
er eg illa svikinn, ef vér erum settir hingað til þess arna.
»Lífið er hvorki til þess að gamna sér við né barma
sér yfir; það er alvarlegt mál, sem oss hefur verið trúað
fyrir, og vér eigum að leiða sómasamlega til lykta« (Toc-
queville).
E. H. Kv. segist ekki hafa fundið þetta æðra sjónar-
mið upp. Nei, það er nú eitthvað annað. Sú kenning,
að sorgir og barátta þessa lífs sé í raunTog veru tóm
markleysa, en geti orðið oss skemtileg kvikmyndasýn-