Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Qupperneq 63
IÐUNN
Djúpið mikla.
57
við ákveðin, mjög fjarlæg takmörk, megi heita stjörnu-
laust rúm.
Taflan staðfestir 2. og 3. lögmál Seeligers. Sýnir hún
að tiltölulega stutt er á milli skauta Vetrarbrautar á móts
við aðal-þvermál hennar. Nálægt skautum Vetrarbraut-
arinnar tvöfaldast að eins tala stjarnanna, með hækk-
andi flokk. Af því leiðir, að þegar komið er þangað út,
sem 11. stærðar stjörnur hafast aðallega við, eru stjörn-
urnar orðnar 20 sinnum gisnari en í nánd við oss. Bendir
það til þess að á þeim stöðvum sje þá komið langleiðis
út úr stjörnuveldinu. Styður þetta þá skoðun Herschels
að Vetrarbrautin sé tvíkúpt að lögun.
Seeliger hugði Vetrarbrautina um það bil tvöfalt meiri
á breidd en þykt.
Vetrarbrautin séð frá jörðu. Alyktun. Vetrar-
brautin er frá oss að sjá eins og ljósleitt belti um himin
þveran. Af því má ráða að sólkerfið sje nálægt miðbaugs-
fleti Vetrarbrautar. Þar eru sólirnar þéttastar og þar
teygir Vetrarbrautin sig lengst út í rúmið.
Vjer getum hugsað oss Vetrarbrautina, til skilnings-
auka, eins og mikið tvíkúpt ský. Hugsum oss sjálfa
stadda í skýinu miðju. Þar væru droparnir þéttastir.
Þeir gætu komið í sólna stað.
Lítum síðan á ýmsa vegu út úr skýinu: Til beggja
enda grisjar til lofts, þar er styst út í heiðan himininn.
Þá verður eftir þokubaugur hringinn í kringum oss, dimm-
astur í miðju, þar sem mest er þvermál skýsins.
Vetrarbrautin hefir áþekt útlit frá voru sjónarmiði, því
að vér búum allnálægt miðju, nema hún er björt þar
sem skýið er dimt. Hún umlykur oss eins og baugur.
Herskarar stjarnanna renna saman í eitt um miðbikið,
fjöldans vegna. Þar sýnist stjarna við stjörnu og stjarna
að baki stjörnu, svo langt sem auga eygir. En er dregur