Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Blaðsíða 69

JÐUNN
Djúpið mikla.
63
■sjálfstæði sem þau liggja lengra í burtu, líkt og skatt-
lönd stórveldis.
Stjarnfræðingar álíta nú að fjölstirni þessi liggi við
ystu endimörk Vetrarbrautar og myndi ásamt henni kerfi,
sem sé um 300000 ljósár að mesta þvermáli. Sólkerfið
hyggja menn að liggi um 60000 ljósár frá miðju þessa
stóra kerfis og um 4000 ljósár frá miðbaugsfleti þess —
þ. e. út í annari helftinni.
Nú hefir verið minst á ýmsar aðferðir til þess að kynn-
ast Vetrarbraut vorri. Allar leiða að svipuðum niður-
stöðum í flestum aðalatriðum. Ætla menn því alls yfir,
að þær nálgist veruleikann.
Hvað er utan Vetrarbrautar ? Hvar sem sést út
xir Vetrarbrautinni gín við botnlaust myrkurdjúp. Vita
menn eigi til þess að neitt af neinu tægi hafist þar við,
annað en sveipþokurnar. Afstöðu þeirra til Vetrarbrautar
þekkja menn engan veg til hlítar.
Afstaða sveipþokanna. Eðlilegast er að búast við
óendanlegri stjarnamergð í óendanlegum himingeimi. And-
ans menn liðins tíma hafa margir hallast að því. En eigi
að leita fullvissu um þessa hluti, þá vill ein staðreynd
rísa gegn annari. Sumir telja vonlítið að vissa fáist. Aðrir
telja hana velta á því, hvort óyggjandi vitneskja fáist um
afstöðu sveipþokanna til Vetrarbrautar.
Er Vetrarbrautin einstæð í rúminu, eða eru til aðrar,
óteljandi, Vetrarbrautir?
Sveipþokur eru sólnasöfn en eigi gasmekkir. Allar
hafast við utan Vetrarbrautar vorrar — flestar í alveg
ómælanlegri fjarlægð.
Stjarnfræðingar eru í vafa um hvort þær eigi að telj-
•ast háðar Vetrarbraut vorri, þó að fjarlægar séu, eða