Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Side 75

IÐUNN
Björn Haraldsson: Þröslur.
69
Lítilmagni í hversdagsklæðum
kominn er í bæjarvarpa.
Aleigan er englaharpa,
er hún náðargjöf af hæðum.
Fugl, sem ekkert athvarf hefur,
er hér kominn til að veita.
Slær í barmi hjartað heita,
hörpuóði sál það gefur.
Flytur hann af glöðu geði
gullna söngva döprum Iýðum.
Eyru, hlýðið hljómi þýðum!
hjörtu, teygið Iífsins gleði!
Dýrðlegt er að sjá til sólar.
k Sagði mér það fuglinn góði.
Af hans fátækt safna eg sjóði, —
svona eru lífsins skólar.
Sólin neytir ógnar orku,
er hún bræðir vetrarhjarnið.
Mér af hjarta bjarka-barnið
bræddi alla Vetrar-storku.
Ljóði ei eg launa geri
ljóðið, þótt eg gjarnan vildi.
Mér finst líkt ef mæla skyldi
mold og anda í sama keri.
Vfirlætislausum vini,
loftfara með hjarfa-báli,