Kirkjuritið - 01.04.1936, Blaðsíða 27

Kirkjuritið.
Parísarför.
161
að deildarforsetinn Iiafði ávarpað hina kjörnu doktora
sinn í hvoru lagi, fvrst á frönsku og síðan á latínu, og
lieiðursdoklorarnir svarað (Morehead á ensku, en Jörg-
ensen á snjallri latínu) voru þeir færðir í doktorsskrúða
og athöfninni síðan lokið með bænarflutningi.
Meðal fúndarmanna voru alls 30 biskupar, að með-
töldum nokkurum svnoduforsetum. Meðal biskupanna
voru tveir frá Danmörku (Fuglsang-Damgaard Sjálands-
Jnskup og Bruun-Rasmussen Árósabiskup), tveir frá Svi-
þjóð (Eidem erkibiskup og Stadener biskup í Wexiö),
tveir frá Finnlandi (Bonsdorff frá Borgá og Lehtonen
frá Tammerfors) og' einn frá Islandi. Af norsku biskup-
unum var enginn mættur vegna sjúkdómsforfalla.
Einn daginn í miðri viku voru fundarliöld látin niður
falla til þess að fulltrúarnir gætu farið ferða sinna um
horgina sér til fróðleiks og skemtunar. Þaún dag sat ég
ásamt dönsku fulltrúunum heimboð hjá Oldenburg, liin-
um ágæta sendiherra Dana og' íslendinga þar i borginni.
Var þar samankominn fjöldi danskra manna, sem bú-
settir eru í París. Annan dag var ég ásamt dönsku bisk-
upunum báðum í boði lijá frakkneska prófessornnm
Paul Verrier, manni, sem liefir til brunns að bera óvenju-
uiikla þekkingu ó bókmentum Norðurlanda svo og forn-
bókmentum vorum, talar Norðurlandamál fullum fetuin
°g bauð mig velkominn á hreinni íslenzku. Kona lians
er dönsk. Prófessor Verrier taldi dr. Guðmund Finn-
liogason til vildarvina sinna.
Síðari sunnudaginn, sem ég dvaldi i París, átti prests-
vígsla að fara fram í sænsku sendisveitarkirkjunni í
Paris. Hafði Eidem erkibiskup þegar fyrsta daginn, sem
við hittumst í París, beðið mig og finska biskupinn Bons-
dorff að aðstoða sig við þá athöfn. Ég hafði nú að vísu
ekki tekið biskups-skrúða minn með mér, en erkibiskup
taldi það enga gilda afsökun, því að sænska kirkjan i
París byggi svo vel, að ég gæti fengið ]iar það, sem mig
vantaði. Lét ég þá tilleiðast að verða við tilmælum erki-