Kirkjuritið - 01.04.1936, Side 31

Kirkjuritið.
Parísarför.
165
bæði stjórnandi dönskn og sænsku sýningarinnar sögðu
mér, aS varla hefSi liSiS sá dagur, síSan er opnuS var
sýningin, aS ekki liefSi einhver spurt: „Hvar er íslenzka
sýningin?“ og hefSi þeim þótt í meira lagi leitt aS verSa
aS segja, aS þar væri ekkert sýnt frá þessu fimta NorS-
urlanda-ríkinu.
Um 5-leytiS komum viS samán í stórum sal í húsi einu
á sýningarsvæSinu (Pavillon de 1’ Orientation). Var þar
samán kominn fjöldi fólks og m. a. borgarstjóri Bryssel-
borgar og sendiherra NorSurlandaríkja tveggja (Dan-
merkur og SvíþjóSar). Fór þar fram hátíSleg móttaka
(reception) meS kaffi- og kampavínsdrykkju, og tals-
verSum ræSuhöldum. AS því loknu var aftur gengiS
stundarkorn um á sýningarsvæSinu, sem nú birtist í allri
sinni kveld-dýrS, uppljómaS af tugum þúsunda marglitra
rafljósa og flugeldum. En um langa viSdvöl gat ekki ver-
iS aS ræSa nú, því kl. 7% beiS okkar ágæt miSdegis-
veizla á veitingahúsi einu, „Le Courmet sans chiqué“,
þar sem þaS dæmdist á ísléndinginn, sem var elztur
gestanna bæSi aS fæSingar- og emhættisaldri, aS þakka
fyrir matinn á — fremur lélegri þýzku. Kl. 11 var svo
haldiS heim á hótelliS. Var sonur föSur míns þeirri stund
fegnastur, því aS nú var hann orSinn býsna þreyttur.
Þó varS mér ekki svefnsamara en þaS, aS kl. 7 næsla
morgun var ég kominn á fætur og út á stræti til þess
aS skygnast um i horginni einn míns liSs. HafSi ég tals-
vert gainan af því og sannfærSist um, aS Bryssel (eSa
Bruxelles, eins og hún heitir á tungu landsmanna) er
fögur horg og aS mörgu einkennileg. Eftir aS viS svo um
9-leytiS liöfSum fengiS okkur morgunhressingu kom
mótttökunefndin og sótti okkur á 4 bílum til „hróSur-
legs viStals" á samkomuhúsi utarlega í hænum. Dvöld-
umst vér þar í tvo tíma og hlýddum á þrjár langar ræS-
ur leiSandi evangeliskra kirkjumanna. TöluSu þeir á
þýzku og lýstu fyrir okkur kjörum þeim, er evangeliskir
söfnuSir ættu viS aS búa i þessu rammkatólska landi.