Kirkjuritið - 01.04.1936, Blaðsíða 32

166
Jon Helgason:
Kirkjuritið.
Voru skýrslur þeirra mjög svo lærdómsríkar og fluttu
oss margvíslegan fróðleik, sem flestum okkar gestanna
var alveg nýr og áður ókunnur.
Frá þessari samkomu ókum við, þegnar konungs Dana
og íslendinga, beina leið til danska sendiherrans, Otto
Krag kammerherra, sem hafði boðið okkur til dag'verðar
á heimili sínu. Fengum við þar hinar alúðlegustu við-
tökur og liafði ýmsum gestum öðrum af dönsku þjóð-
erni verið boðið tii máltíðarinnar með okkur. Að því er
ég hefi komist næst, er Krag kammerherra í móðurætt
af íslenzku bergi hrotinn sem 5. maður frá Jóni Eiríks-
syni konferensráði. Því miður athugaði ég þetta ekki fyr
en eftir á, annars liefði ég reynt að fá fulla vissu fyrir
því hjá kammerherranum sjálfum.
Kl. 2% eftir liádegi var svo haldið á stað frá Bryssel
beinustu leið til Kölnar og þaðan aftur eftir 3 stunda
dvöl með næturlestinni til Hamborgar. Komum við þang-
að kl. 7 um morguninn næsta dag. Vorum við alls tíu
samferðamennirnir á lestinni frá París til Bryssel og
þaðan til Kölnar og skemtum við okkur hið bezta á leið-
inni. í Köln urðu Svíarnir eftir (Stadener, Wollmer, og
Pehrsons-hjónin), og í Hamborg skildu þeir við okkur
Sjálandsbiskup og danskur prestur með honum. En við
fjögur, sem eftir urðum (Brun-Rasmussen biskup og
kona hans, dr. A. Th. Jörgensen og ég), héldum hóp frá
Hamborg norður eftir Holtsetalandi og Suður-Slésvík
alla leið norður til Fredericia. Hafði ég valið þá leiðina
aðallega til þess að fá tækifæri til að sjá hina miklu
nýju brú yfir Litla-Belti, og iðraðist ég þess ekki; þvi
að það mikilfenglega mannvirki á það fyllilega skilið, að
því sé gaumur gefinn. — 1 Fredericia kvöddum við
biskupshjónin frá Árósum og þegar til Odense kom,
kvaddi ég ferðafélaga minn, dr. Jörgensen og var nú
loksins einn míns liðs það, er eftir var ferðarinnar lil
Kaupmannahafnar. Hafði ég þá verið alls 18 daga i