Kirkjuritið - 01.12.1936, Síða 31

Kirkjuritið.
KRISTUR.
Þú lifir enn, i ljóma dýrðar þinnar.
Þú lifir enn, í barnsins von og trú.
Þú lifir enn, í leynum sálar minnar,
og lífið mitt er aðeins, aðeins þú.
Þú huggar ennþá hjörtun aumu’ og þjáðu;
þín heyrist röddin enn með styrk og von.
Þú hjúkrar enn þeim hrjáðu, veiku‘ og smáðu,
og heim þú ennþá leiðir týndan son.
Þú lifir enn sem maður meðal manna,
sem mildur bróðir vor í neyð og sorg, —
og um þig geislar guðdóms-eðlið sanna
og gliti slær á mannlifs rykug torg.
Þú ert vor hjálp við alls hins góða sáning;
þú ert vor gleði’ um lífsins birtuskeið;
þú ert vor likn í öllum harmi’ og' þjáning;
þú ert oss sá, sem vísar lieim á leið.
Og orð þín munu æ i gildi standa,
og ekkert geta skilið þig oss frá.
Þú dvelur enn hjá lýðum heimsins landa,
þú lifir enn í hjartans instu þrá.
Jakob Jóh. Smári.