Kirkjuritið - 01.03.1939, Blaðsíða 10

104
Ól. Ól.: Tvennskonar þjáning.
Marz.
lokið á Golgata. Að hann „settist föðurnnm til liægri
handar“ í æðri tilveru táknar það, að liann að loknu jarð-
lifi yrði í fyllra mæli eitt með Guði og samverkamaður
lians að frelsun allra sálna, hér og annars heims. Þján-
ing Krists er þjáning Guðs. Guð hlýtur að þjást með börn-
um sínum í vanmætti Jieirra. Kristur líður enn fyrir synd-
ugt mannkyn. Fórnandi elska lilýtur að liða, þegar hún
er svívirt og fótum troðin. Syndugur heimur fer þannig
enn með hina guðdómlegu elsku Ivrists til mannanna.
Ég sé þig koma Kristur! Þitt erindi er mikið og voldugt.
Þú keniur með krossins þunga tré til að frelsa oss alla.
Vér krjúpum þér að fótum og viljum kyssa sporin þin.
LESTUR BIBLÍUNNAR.
Herforingi Ivínverja, Chiang Kái Shek, lýsir hlessuninni fyrir
sig af Biblínleslri með þessuni orðum:
„Kærleiksveldi Krists birtist mér og blés mér i brjóst anda-
gift og veitti mér nýjan þrótt. bað styrkti mig í stríðinu gegn
syndum og freistingum. Það studdi mig í baráttunni fyrir sann-
ieika og réttlæti."