Kirkjuritið - 01.03.1939, Blaðsíða 12

106
Sigurbjörn A. Gíslason:
Marz.
utan, sérstaklega til hljómlistarnáms. Hitti ég hann i
Kaupmannahöfn seinni liluta vetrar 1901. Tók hann feg-
inshendi tilbofSi um aö heimsækja ýmsa merka danska
sveitapresta, er veitl liöfðu mér frjálsar liendur til að
koma með islenzka námsmenn til þeirra.
Það ferðalag mótaði trúarlíf hans æfilangt. Hann teig-
aði sem þyrstur maður trúarhlýindin á heimilum góðra
presta, — og söng við raust trúarvissusálma danska,
er við fórum tveir einir um Bövlingsveit á Jótlandi. Sókn-
arpresturinn þar, séra Busch, síðar formaður kristni-
ljoðsfélags Dana yfir 20 ár, liafði mikil áhrif á hann og
góð.
„Nú hlakka ég lítið til að koma til Danmerkur", sagði
séra Jón löngu síðar, er ég sagði honum lát séra Busch.
Sumarið 1901 urðmn við samferða á kristilegan stúd-
entafund i Sviþjóð og nokkuru síðar samskipa til Islands,
og með ströndum fram, frá Seyðisfirði um Reykjavík.
til Norðurlands.
Margar hefi ég minningar góðar um hann frá öllu því
ferðalagi, sem ekki er rúm fyrir hér. En geta verð ég þó
um eina umsögn um hann, er sýnir, live ólíkt kunnugir og
ókunnugir dæmdu um liann á þeim árum og líklcga
oftar.
Prófastsfrú i Struer á Jótlandi sagði við mig: „Ég vai'
hálfergileg við yður, kandidat Gíslason, að þér skylduð
skilja þcnna kandidat Thorvaldsson eftir hjá okkur. Hann
sagði varla orð fyrstu dagana, en sal altaf við bókalestur.“
„Eruð þér enn ergilegar við mig, frú Christensen, út af
þessu?“ svaraði ég.
„Nei, það er ég ekki“, svaraði frúin, „því þegar hann fór
að kynnast betur, varð hann allra skemtilegasti maður,
og þegar hann fór, söknuðum við hans öll“.
Þegar lieim kom, var séra Jón 2 vetur við barnakenslu
ýmist á Brjánslæk eða i Hergilsey. Hann vígðist að Stað
á Reykjanesi í júlí 1903, og kvongaðisl um haustið, 3. okt.,
Ólinu, dóttur Snæbjarnar í Hergilsey, ágætri konu, sem