Kirkjuritið - 01.07.1940, Side 14

254
Magnús Jónsson:
Júlí.
IJá vil ég benda á gluggann. í aðrahvora rúðu eru sett
kristileg tákn. í miðju er helgasta tákn kristninnar, kross-
inn, og er sú táknmynd studd til heggja handa af fráljrigði-
legum myndum krossins, en utar eru annarsvegar staf-
irnir alfa og ómega, fyrsti og síðasti stafur gríska staf-
rófsins, samkvæmt orðum Opinberunarhókarinnar: Eg er
alfa og ómega, upphafið og endirinn. En lil hinnar liand-
ar eru stafirnir IHS, þ. e. Jesus hominum salvator = Jesús
frelsari mannanna. Með þessum grisku og latnesku stöf-
um er þá líka dregið fram samhengið í lífi og starfi kirkj-
unnar frá elztu tímum til vorra tíma. Það er enginn ný-
græðingur, sem hér er um að ræða, það er „kirkja vors
Guðs“, hið „gamla hús“.
Loks vil ég henda á handverk það, sem hér hefir verið
unnið', bæði i smiði og málningu þessarar kapellu. Það
getur sýnst einfalt, en það hefir kostað mikla fyrirhöfn
og leikni.
Eg vil svo að lokum þakka ölluin, sem hér liafa lagt
hönd að og góðan vilja, stjórn og byggingarnefnd Háskól-
ans og húsameistara og öðrum listamönnum, handverks-
mönnum og verkamönnum. Verð ég að nefna þar sérstak-
lega húsameistara, sem lagt hefir alveg sérstaka alúð i
það, að fá þessa kapellu sem fegursta og guðsliúsi sam-
hoðna. En ég veit, að húsið sjálfl er minu lofi stærra. Þá
vil ég þakka þeim, er gefið liafa kapellunni fagra gripi.
Og svo vil ég þakka öllum þeim, er með mér taka þátt í
þessari vígsluathöfn, herra biskupinum, samkennurum
minum og prestum þeim, er aðstoða við vígsluna, svo og
öðrum prestum, er hingað hafa gengið fylktu liði, og loks
öllum þeim, er þessa athöfn hafa sótt.
Og nú stendur þá þetta hús hér, og verður afhent til
eignar og umsjónar þeim, er trúa má til þess að gæta
þess vel. En þá skulum við minnast orðanna, sem ég las
i upphafi:
Ef drottinn hyggir ekki húsið,