Kirkjuritið - 01.07.1940, Qupperneq 9

KirkjuriTið.
Vígsluræða.
249
Nýtt ljós er að renna upp fvrir mörguni ágætustu and-
ans og vísindamönnum heimsins: Trú og vísindi geta
fglgst að og eiga samleið. Þessi kapella er tákn þess, að
andlegir forystumenn Islands, sem hér liafa verið að verki,
líta svo á. í vissum skilningi má að visu segja, að hér séu
ávalt og verði ávalt tvö sjónarmið. Vísindamaðurinn skoð-
ar hlómið með smásjá sinni og sér þar dásemdir. Vinur
lians, sem er enginn vísindamaður, teygar í sig ilminn úr
krónublöðunum og fegurðina. Báðir finna i raun og veru
sannleikann um Guð á bak við tilveru hlómsins. Hví skyldu
þeir ekki eiga fulla samleið? Það skýrist hetur og hetur,
að án trúar er alt vort líf fálm og reykur.
„Hve verður sú orka öreiga snauð,
sem aldrei af trú er til dáða kvödd“.
Vísindastofnunin verður að standa á bjargi þeirrar trú-
ar, sem á að kjörorði orðin, sem letruð eru hér á altari
kapelhumar: „Sannleikurinn mun gjöra gður frjálsa
Iíapella Krists i háskóla. Það á vel við. Hann var hinn
mikli kennari. Veröldin, heimurinn, sem blasti við aug-
um lians, varð lionum að bók, þar sem hann las hinn eilífa
sannleika um Guð. í háskóla lians, þar sem svo hátt var til
iofts og vítt til veggja, á fjallinu, benti hann nemöndum
lífsins upp og sagði: „Lítið til fugla himinsins, þeir sá ekki
né uppskera og þeir safna ekki heldur í hlöður og vðar
himneski faðir fæðir þá. Eruð þér ekki miklu fremri en
þeir? .... Gefið gaum að liljum vallarins, hversu þær
vaxa. Þær vinna ekki og þær spinna ekki heldur. En ég
segi yður, að jafnvel Salómon í allri dýrð sinni var ekki svo
húinn sem ein þeirra“. Af því að liann vissi um æðra mark-
mið og tilgang lífsins og að eitt var nauðsynlegt, sagði
hann: „Leitið fyrst ríkis lians og réttlætis, og þá mun all
þetta veitast yður að auki.“
Hér í þessari kapellu verður á ókomnum tímum staður
lil þess að leita Guðs í bæn og tilbeiðslu. Hingað mun
stúdentinn og háskólakennarinn leggja leið sína, og hevgja
kné sín. Hér verður lieilagur friðarstaður. Vér þurfum á