Kirkjuritið - 01.04.1943, Blaðsíða 42

152
Pétur Sigurðsson.
April.
Líkkista keisarans.
Á ofsóknartímabili frumkristninnar var eitt sinn ungur sveinn
leiddur inn á leiksviðið og átti að verða villidýrum að bráð.
Er hann gekk inn um hliðið, sagði rómverskur hermaður við
hann: „Hvar er nú vinur þinn, sonur trésmiðsins?“
Hiklaust svaraði ungi maðurinn: „Hann er að smiða líkkistu
handa keisara þínum“.
Réttur maður — réttur heimur.
Hinn þekkti enski prestur og sálfræðingur, Leslie Wether-
head, segir: „Þegar ég liugsa um hin eyðileggjandi verk mann-
anna, þá er sú fullvissa huggun min, að hið illa getur aðeins
rifið sundur myndirnar af sjálfum veruleikanum. Filman —
eða veruleikinn sjálfur er í hendi Guðs“.
Veruleikinn sjálfur í hendi Guðs.
Prestur nokkur var að semja ræðu. Litil dóttir hans var inni
á skrifstofunni og var stöðugt að trufla hann. Seinast tók hann
það ráð að skera með beittum vasahníf sínum i fjölmarga smá-
hluti landabréf, sem lá þar á borðinu hjá honum af Norðurálf-
unni, og sagði litlu stúlkunni að setja það rétt saman. Eftir
stutta stund kom hún með landabréfið rétt sett saman. Undr-
andi spurði faðir hennar: „Hvernig fórstu að þessu, barnið
gott?“
„Það var þannig, pabbi“, svaraði litla stúlkan, „að hinumegin
á landabréfinu var mynd af manni, og þegar maðurinn var rétt-
ur, þá var Norðurálfan eins og liún á að vera“.
Það er ekki mikið sem á vantar, að heimurinn sé eins og liann
á að vera, aðeins þetta, að maðurinn sé eins og liann á að vera.
Læknir nokkur á Englandi segir frá þvi, að kvöld eitt eftir
að stríðið hófst liafi börnin sin komið lilaupandi inn til sin og
sagt: „Pabbi, við höfum aldrei séð stjörnurnar fyrr en nú, að
búið er að slökkva götuljósin“.
Stjörnurnar tindra í myrkrinu, á hinum erfiðu timum
ganga fram stærstu andar mannkynsins og bera Guði og sann-
leika hans vitni. Merkur danskur rithöfundur, Arne Sörensen,
segir i bókinni „Det Moderne Menneske“: „Guð er einasta bjarg-
ráð heimsins“. Hinn mikli lærdóms og vísindamaður, Aldous
Huxley bendir i raun og veru einnig á þetta sama og eina
bjargráð. Pétur Sigurðsson.