Kirkjuritið - 01.04.1945, Side 7

Kirkjuritið Vegurinn til liins lieilaga samfél.
125
l>ni hæðiun Jiimnanna liinn fyrsta Hvítasunnudag. Læri-
sveinar Drottins sáu elvlvi sjálfan andann. En nálægð
hahs og áhrif urðu þeim kunn í þyti stormsins og ljós-
11111 frá hinum eldlegu tungum. Hið máttuga og mesta
er oft hlédrægt, einkum lrið lieilaga og háleita. Kristnir
menn vita, að andinn er sjálfstæð persóna, þar sem liann
er nefndur í skírnarskipuninni við lilið tveggja merkra
persóna. En andinn dregur sig í lilé, og lians verður ekki
Vai't á annan veg en í áhrifum. Og liinn nýi andi liýr í
^étri, þar sem Iiann talar til mannfjöldans. Og nú kem-
lu' nýtt til viðhótar: Upp frá þeirri stundu er liann í öll-
l*ni, sem trúa, og honum er ætlað að vera það að stað-
aldl'i- Aður kom hann yfir einstök mikihnenni og það
nðeins um stundársakir, og livarf svo aftur frá þeim.
Hið
nyja er og það, að andinn kemur sem gjöf, sem
Kristur sendir frá föður ljósanna, hinum eilífa Guði.
I ostularnir skilja, að samband er komið á að nýju við
hinn uppstigna frelsara og Drottin og að sigurför her-
'nanna Ijóssins, liermanna Krists, er að liefjast. í orðum
éturs logar hinn lieilagi eldur. Stormþytur andans
>vín í ræðu Jians. Regnúðinn úr lindum himnanna fell-
II í niinlvt og liljótt á milli yfir lirjóstur mannlífsins. Og'
nnar livítu dúfur koma með vængjalilalvi með kveðjur
()8 skilaboð frá hinum uppstigna meistara, Drottni
vristi- Um morguninn liafði söfnuðurinn aðeins verið
1 nl hópur íærisveina. Þeir áttu unaðslegar og mikils-
Ne>ðar minningar og þeir höfðu fundið vængjatök nýrra
'ona. Þetla var umskiptatímabil. Hið gamla var liðið,
10>fið þeiiii að eilífu. En bið nýja, sem í vændum var,
'd' enn eklvi komið. Að kvöldi var orðin til kirkja Krists,
s 'niandi fögur og' hrein, stöfnuð af Pétri, en sköpuð af
andanum. Nýtt tímaskeið var hafið í mannheimum, ný
s uPun ger um samfélag mannanna við Guð, bæði á jörðu
°g 1 himnunum um alla eilífð.
>>sta Hvítasunnudag tók andinn hin ýmsu og óliku
unguniál í þjónustu síua. Tákn dagsins, er fólgið var í