Kirkjuritið - 01.04.1945, Side 38

156
Apríl-Maí.
Mín klifu ei Olíufjailið fet,
né fékk eg- hvíld — þars drottinn lá
og eftir trega tármörk lét, —
sem tár burt engla’ ei þvegið fá! —
Né hefi’ eg vökuverði hans,
á verið — nóttu’, er móður svall, —
þars Guð einn — vegna glæpa manns, —
í Garðinum heyrði’ hans bænarkall!
Það hellisgólf eg hefi’ ei kysst,
þars hvílt á skauti hann móðir lét;
né knjám á, bæn þann blett enn gist,
sem bar hans síðstu, — þungu fet!
Né dapran hæðarhaus þann séð, —
né hendi syndugt brjóst ég sló, —
þar heim í faðm hann hóf á tréð,
og höfði laut að blessa’ — og dó! —
Lárus Sigurjónsson.
Lamartine var eitt höfuðskálda Frakka á
nítjándu öldinni. — L. S.