Kirkjuritið - 01.09.1948, Qupperneq 41

PRESTASTEFNAN 1948
215
sem vér eigum, eru stórkostleg. Okkar er að nota þau.
Vér erum velkomnir á heimili landsins með boðskap
Krists. Og svo mun það vera i flestum söfnuðum, að fáir
séu velkomnari með áhrif sín á almenna mannfundi en
einmitt presturinn. Þrátt fyrir þetta eru auðvitað marg-
ir erfiðleikar á vegi prestsins og kirkjunnar Hugsunar-
háttur fólksins breytist á flestum sviðum. Hin nýja tækni
byltir mörgu, sem fortíðin hélt, að óhagganlegt væri. öld-
ur styrjaldanna tveggja eru ekki lægðar. Lausung, of-
drykkja og efnishyggja eru alvarleg vandamál. Verkefni
kirkjunnar eru óþrotleg og ef til vill brýnni en nokkru
sinni fyrr. Þau eru svo stór hér hjá oss, að vér getum
ekki leyst þau af höndum án þess að standa sameinaðir í
baráttunni, og vera allir eitt. Þér vitið allir um hina
sterku viðleitni í heiminum um samstarf og einingu. Einn
af merkustu kirkjumönnum heimsins sagði nýlega, að ein-
ingin innan kirkju Krists á jörðinni væri miklu stærra
atriði en allt, sem skildi hinar ólíku kirkjudeildir að. Þér
vitið, að mér hefir verið það kappsmál, kæru bræður, að
vér innan kirkju fslands — þjónar hennar — ynnum saman
og létum ekki mismunandi guðfræðilegar skoðanir draga
úr bróðurhug okkar og samstarfsvilja. 1 því efni nægir
mér að minna á tillögu mina til einingar og samvinnu á
siðustu prestastefnu. Þótt ég hafi orðið fyrir nokkrum
vonbrigðum í því efni síðan, þá gef ég þó ekki upp þá
von, að oss megi takast að sameinast og standa heilir,
djarfir, fórnfúsir og drengilega hver við annars hlið í
baráttunni fyrir því, að Guðs ríki komi með krafti á fs-
landi. Þrátt fyrir þann skoðanamun, sem ríkir um trúfræði-
leg efni í kirkju vorri, veit ég, að einingarviljinn er sterk-
ari en nokkru sinni fyrr. Ég veit líka, að þrátt fyrir það
þótt ýmsum virðist deyfð ríkja á sviðum kirkjumála og
bent sé á starfslitla presta, þá er starfsáhugi mjög víða fyrir.
Mér hefir verið það mikið gleðiefni á síðastliðnu ári, að sjá
ekki óvíða vaknandi líf og starf í söfnuðum landsins, og