Kirkjuritið - 01.09.1948, Síða 42

216
KIRKJURITIÐ
það, sem mér hefir fundizt ánægjulegast af öllu, er það,
að meðal æskulýðsins virðist vera vakandi áhugi á því
að kynnast þeim boðskap, sem ofar er hverfulum hlutum
og var fluttur af honum, sem er „vegurinn, sannnleikurinn
og lífið.“
Vér þurfum ekki að örvænta. Vér skulum vera menn
bjartsýnisins. Nýrra átaka er þörf. Það er satt. En vér
fögnum því sameiginlega að eiga slík átök í vændum. Er
nokkuð til unaðslegra en að láta krafta sína í té, þegar
Kristur kallar. Og nú kallar hann. Hann kallar þjóna sína
um víða veröld til starfa. Þeir einir geta, með hans hjálp,
bjargað fávísri og þjáðri veröld.
Bræður. Enginn okkar má liggja á liði sínu. Kristursagði:
„Hver, sem vill fylgja mér, afneiti sjálfum sér, taki sinn
kross á sig og fylgi mér eftir.“
Þetta eru fagnaðarríkir dagar, er vér fáum að dvelja
saman. Bróðurbönd vor munu styrkjast. í bróðurhug og
kærleika getum vér orðið sterkir, og þá lítur Guð með
velþóknun á viðleitni vora til þess að hjálpa til, að hans
ríki komi og hans vilji verði.
Yfirliísskýrsla biskups.
Á liðnu sýnódusári hafa látizt sex prestvígðir menn, þar
af tveir úr hópi þjónandi presta kirkjunnar og fjórir aldraðir
prestar, er áður höfðu látið af embætti. Þessir bræður vorir
eru: Séra Brynjólfur Magnússon prestur að stað í Grindavík,
Séra Guðmundur Einarsson prófastur að Mosfelli í Grímsnesi,
séra Ólafur Magnússon f. prestur í Arnarbæli og prófastur í
Árnesprófastsdæmi, séra Árni Þórarinsson f. prestur í Mikla-
holtsprestakalli og prófastur í Snæfellsnesprófastsdæmi, séra
Þorvarður Þorvarðsson síðast prestur að Vík í Mýrdal og
prófastur fyrst í N.-Þingeyjarprófastsdæmi og síðar í V.-
Skaftafellsprófastsdæmi og séra Þórður Ólafsson f. prestur
að Söndum í Dýrafirði og prófastur í V.-lsafjarðarsýslu.