Kirkjuritið - 01.01.1956, Síða 36

26
KIRKJURITIÐ
ur, sem verða í kirkjunum á hverju kvökli í heila viku á hverj-
um stað, meðan á þessu stendur. Þessi boðun fagnaðarerindisins
mun ná yfir öll Bandaríkin og Kanada, og er þegar mikill undir-
búningur hafinn. Að sjálfsögðu verða það ekki einungis prest-
arnir, sem fara í slíkar heimsóknir á heimilin, heldur leikmenn.
Er það einnig táknrænt fyrir alla starfsemi Kirkjufélagsins, hve
leikmenn ber þar liátt. Á þinginu voru prestarnir skiljanlega ekki
nema örlítið brot fulltrúannna og höfðu engin meiri réttindi.
Að vísu er til prestafélag innan Kirkjufélagsins, og hélt það
fund, á meðan á þingtíma stóð, en ekkert mál Kirkjufélagsins
er sérstakt einkamál prestanna, svo að fundur þessi stóð ekki
nema rétta klukkustund.
Skiljanlega var töluvert mikið rætt um fjármál á þessu kirkju-
þingi, þar sem hér er um fríkirkju að ræða. Er fjárhagur Kirkju-
félagsins sæmilegur. En alls fjár er safnað með frjálsum fram-
lögum í þeim skilningi, að hver maður hafi lilotið frá Guði
sína „talentu“, sem honum beri svo að standa skil á aftur, að
liann sé ráðsmaður Guðs hér á jörðu, sem þess vegna beri að
færa Guði hluta af þeim ávöxtum, sem lionum falla í skaut hér.
Enskan var hið ríkjandi tungumál á þinginu, enda er orðið
svo, að í kirkjum íslendinga fara guðsþjónustur flestar fram á
ensku, en einstaka söfnuðir liafa jafn margar messur á ensku
og íslenzku. Yngsta kynslóðin er að hverfa algjörlega að ensk-
unni, og verður kirkjan að ná til hennar á því máli. Eitt þing-
kvöld var þó algjörlega helgað íslenzkunni og sambandinu við
heimalandið. Þar flutti séra Bragi Friðriksson messu á íslenzku,
séra Eiríkur Brynjólfsson, fyrrum prestur á Útskáhim, talaði um
sambandið milli Kirkjufélagsins annars vegar og íslenzku þjóð-
kirkjunnar hins vegar. Lagði hann áherzlu á það, að báðir mættu
nokkuð af hinum læra. Þá flutti séra Ólafur Skúlason erindi um
endurreisn Skálholts. Sýndu menn undir fundarlokin áhuga sinn
á því máli, með því að láta fé af hendi rakna til endurreisnar-
innar.
Á afmælisþingi þessu var bæði liorft til baka og leitazt við að
sjá fram í tímann, auk þess sem nútíðin var rædd. Öll starfsemi
þingsins einkenndist annars af áhuga og trausti á framtíð Kirkju-