Kirkjuritið - 01.01.1956, Blaðsíða 52

42
KIRKJURITIÐ
Astamál þeirra Margrétar prinsessu og Péturs Towsends höfuðsmanns
vöktu gífurlega athygli og umtal um alla álfuna á síðastliðnu ári. Sumir
kenna það strangleika erkibiskupsins í Kantaraborg, að þau fengu ekki að
eigast. En Margrét réð það af að giftast ekki liöfuðsmanninum, einkum
sakir þess, að hann er fráskilinn. Enska biskupakirkjan bannar að vísu ekki,
að prestar framkvæmi hjónavígslu, þótt annaðhvort hjónaefnanna, eða bæði,
séu fráskilin, en ekki er það talið æskilegt og sjaldnast gert. Þykir það ekki
alllítill ljóður á ráði Edens forsætisráðherra, að hann er fráskilinn og kvænt-
ur öðru sinni, og var þó sannað, að fyrri kona hans átti sök á skilnaðinum. En
konungsættin telja menn að eigi skilyrðislaust að vera þegnum sínurn til
fyrirmyndar í þessurn efnum, sem öðrum, og virðist Margrét prinsessa hafa
vaxið mjög í áliti og að vinsældum við að færa ást sína sem fórn á altari
skyldunnar. Vænta og margir, að sár hennar grói sakir þess, að hún er enn
í blóma lífsins. En mál þetta hefir mjög fært hjónaskilnaði á dagskrá og
víða vakið miklar umræður, hvenær þeir séu leyfilegir. Enda eru þær
margar hliðarnar á þessu erfiða máli, og má vera, að að því verði síðar vikið
hér í ritinu.
Forsetakosningar standa fyrir dyrum í Finnlandi. Einn af frambjóð-
endum, Fagerholm, foringi verkamanna, er utan kirkju. Hafa nú kornið upp
raddir um, hvort við það sé unandi, að forseti landsins, sem skipar biskupa
o. s. frv., megi vera utankirkjumaður. Fagerholm hefir sjálfur lýst því yfir,
að hann teldi slíkt ekki rétt. Ætla menn því, að hann gangi í kirkjuna, ef
hann nær kosningu. Margir flokksmanna hans munu samt vera því and-
vígir.
Dr. Reinliold von Thadden er þýzkur leikmaður, sem komið hefir
á ákaflega fjölsóttum árlegum kirkjufundum, bæði austan og vestan „járn-
tjaldsins". Er það án efa einhver merkasta starfsemi síðari ára innan kirkj-
unnar.
Dr. Neville Gordon biskup í Coventry (f. 1888. Biskup 1943), er ný-
látinn. Hann var einn af þeirn, er hóf sérstakt starf í þá átt, að ná til fjöld-
ans, sem aldrei sækir kirkju eða sárasjaldan. Skipulagði liann „trúboð“ meðal
iðnaðarmanna í umdæmi sínu. Reyndist bezt að senda „verkamannapresta“
út af örkinni líkt og í Frakklandi.
Dr. BiIIy Graham, var nýlega í Frakklandi. Hann vakti þar gríðar-
mikla athygli eins og í Englandi og á Norðurlöndum. — Einna mest er um