Kirkjuritið - 01.08.1960, Qupperneq 13

KIRKJURITIÐ
347
Tryggja þyrfti betur með nýrri löggjöf en nú er, að söfnuðir
gætu losnað við prest, sem ekki er að þeirra skapi. Það er hið
mesta mein og niðurdrep fyrir allt safnaðarlíf, ef djúp stað-
festist milli prests og sóknarbarna hans. Þrátt fyrir núgildandi
lög um algert valfrelsi safnaða, getur það átt sér stað, að kos-
inn er sá, sem sízt skyldi, og almenningur sér eftir á, að hann
a bágt með að sætta sig við. Hefur þá verið til lítils barizt.
Páll Þorleifsson.
Æskan og Skálholt.
Ein hugsjón hefur komið fram í sambandi við Skálholt, sem
eg vildi vekja athygli á með þessum orðum. Það eru sumar-
búðir og skóli í Skálholti.
Mál þetta var rætt á prestastefnu fyrir nokkru og fékk góð-
ar undirtektir. Tímar hafa leitt í ljós, að hin kirkjulega sum-
arbúðastarfsemi er mjög þýðingarmikil og á vinsældum að
fagna. Þegar mun vera hafinn undirbúningur að sumarbúðum
í Skálholti.
Sú var tíðin, að hið forna biskupssetur var mikilvægur stað-
kirkju vorrar. Svo þarf að verða enn. Margt kemur til greina
1 sambandi við þá endurreisn. Þar á meðal má óhikað telja, að
Sefa æskunni kost á að dvelja þar á námskeiðum á líkan hátt
°g nú á sér stað á Löngumýri í Skagafirði. Æskulýður höfuð-
borgarinnar myndi ekki aðeins finna köllun hjá sér til þess að
‘fveljast þar, heldur einnig ungt fólk utan af landi.
Hér myndi Skálholt þjóna ætlunarverki sínu í samræmi við
Þarfir nútímans, — en það verk er að móta hina uppvaxandi
bynslóð þjóölega, trúarlega og kirkjulega. Þó að hver flokkur
^veldist ekki nema stuttan tíma, geta áhrifin orðið sterk og
Varanleg í þessa átt.
Hér er verk að vinna.
Monandi verður þess ekki langt að bíða, að unga fólkinu
Sefist kostur á að koma í hópum heim í Skálholt. Fátt mundi
f°reldrum kærara en að vita af unglingunum þar undir góðri
stJórn, hollum aga og við iðkun trúar og fagurra dyggða.
Látum þessa hugsjón rætast til heilla fyrir kirkju vora og
fósturland. Pétur Sigurgeirsson.