Kirkjuritið - 01.12.1965, Page 46

Kirkjuritið - 01.12.1965, Page 46
476 KIRKJURITIÐ D S SkáldiÖ frá Fagraskógi ENDURMINNINGAR UM DAVÍÐ STEFÁNSSON Kvöldvökuútgáfan Rvík. 1965. PrentsmiÖjan Hólar h.f. Þessari bók veróur tekió tveim liöndum og menn veröa óðlátir í aö lesa hana um land allt. Davíó var manna ástsælastur og ilinur hins mikla Fagraskógar ljóðheima hans kveóur ótöldum öldum og óbornum í eyrum. Eins og skylt var er hókin falleg á allan hátt, með mörgum ])rýóilegum myndum og rituð af miklu vinarþeli. Kynslóó Davíðs flytur hún aó vísu ekki margt nýtt, því aó lífsferill lians var ekki ýkja sögulegur á ytra borði og enginn svo náinn vinur lians, aó Davíó leyfói bonuin aó lesa hug sinn all- an eins og opna bók. Hann var einförull aó upplagi og geróist æ innhverfari með aldrinum eins og alkunnugt er. FramtíÓin sækir þó mikinn fróðleik í þessa bók. Ræói oss og henni færir hún Davíú lieiin eins og liann var í liópi náinna vina: mikió skáld og allra manna hjartahlýjastur, hundinn ættliyggó sinni og fósturjöró í l)áóa skó, eldheitur hugsjónamaúur, trú- heitur. Lífsnaulnarmaóur í aó’ra röndina, en heimsafneitari í hina. Ástríóufullur bókasafnari. Þaó er hreinn óþarfi aó romsa hér upp heiti allra greinanna og liöfunda þeirra. Eg nefni aóeins eina, þá, sem mér hreinskilnings- lega sagt þótti mest koina til: Frá Æskudögum eftir frú Huldu Á. Stefansdóttur. Látleysi liennar og Ijúfleiki, andhlær og efni minnir mig á sum þau kvæói DavíÓs, sem margan hafa hrifið mest og flestir vildu kveðið liafa. Þólt þetta sé sagt, er vissulega skylt aó þakka Árna Kristjánssyni og Andrési Björnssyni, sem sáu um útgáfuna, sem og öllum höfundun- um skerf þeirra til hókarinnar. SPEKIRITIN — JOBSBÓK, SÁLM- AR, ORÐSKVIÐIR, PREDIKAR- INN Asgcir Magnússon þýddi úr hehr- esku og skreytti. fíókaútgáfa MenningarsjóÖs 1965. PrentsmiÖja Jóns Helgasonar. Um þetta einstæúa rit og mikla af- reksverk væri skylt aó skrifa langt mál, ef rúm leyfói. Sú er bót í máli aó þess hefur áóur verió getió í Kirkjuritinu og birt sýnishorn af liandritinu. Var verðlaunaÓ af Kirkjuráói 1957. MeginefniÓ er Jobsbók, sem Ásgeir hefur þýtt alla úr frummálinu og fært í íslenzkan ljóóbúning. Er aódáunarvert livílíkt erfiói liann liefur á sig lagt, fyrst vió aó læra hebrezkuna og síú’an fella textann í ljóóstafina. Hafa fróóir menn lagt mikió lof bæói á kunnáttu hans og leikni. Eg tek hér eitt sýnishorn af handa- hófi. Þaó er upphaf 25. Davíús- sábns: Hinn eilífi er minn birðir, og engan hlut brestur lengur. I haglendum má ég hvílast, þar hnígiir lind mér til yndis. Hann leió’ir mig vizku vegu, og veigar hans önd mín teygar.

x

Kirkjuritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.