Kirkjuritið - 01.10.1966, Síða 4

338
KIltKJURITIU
askus, Marteinn Lútlier á Jiinginu í Worms —■ og er vér skyggn-
umst ui á tjaldi vorrar sögu, Jiá bregður á loft mynd frá Þing-
velli árið 1000 — rödd Þorgeirs Ljósvetningagoða bergmálar
uudir bröttum liömrum. Á örlagastund í sögu þjóðar tekur
liann af skarið og lyftir tækifærinu með máttugu taki.
Þannig gætum vér lialdið áfram að nefna liundruð dæma.
Eilt skjálfandi andartak heldur einstaklingurinn fjöreggi í lófa
sínum, Jiað er kallað til lians og hann svarar: Hér er ég — reiðu-
búinn að framkvæma verkefnin, sem lionum eru ætluð, og lion-
um er sveiflað inn á svið sögunnar, sem geymir nafn hans uin
aldir.
Og í dag kommn vér hér saman í kirkjunni á Prestbakka a
Síðu.
Fyrir 175 árum var liljótt yfir Jiessum stað. Hér var dauðinn
að knýja dyra.
Heima við bæinn, þar sein vér söfnuðumst saman áðan stóð
Jiá annar bær og Jtar lá eldklerkurinn séra Jón Steingrímsson
Jiungt lialdinn og var ekki liugað líf.
Ágústmorguninn heiður og tær vafði liéraöið mjúkum hokli-
Fullsprottin túnin, þar sem ekki var búið að slá, teyguðu ínorg'
undöggina og Jiað var eins og gróskan vildi keppast við a®
liylja sárin, sem Skaftáreldar liöfðu veitt liéraðinu.
En grunnt undir rótinni var askan, sem fyrir nokkrum árum
lá eins og dúkur dauðans yfir allri jörðinni og kolsvört hraunin
beggja vegna Síðunnar minntu skírast á það, sem liafði gerzt.
Vér getum liugsað oss fólkið, sem þennan dag lagði leið'
sína upp Bakkavöll, lieim að Prestbakka til þess enn einu sinni
að líta prófast sinn augum áður en liann skildi við.
Vér sjáum Jietta fólk Jiokast lieini túnið, sumt lotið og krep*
eftir liarðæri undangenginna ára. Það verður lítið af svip l,eSS
ráðið — Skaftáreldar liafa rist Jiær rúnir í andlit Jiess, sein
segja fátt um liina innri baráttu, en Jió það eitt, að liér inyn^1
Jiað halda áfram lífsstríði sínu Jió að önnur ógæfa dyndi yf,r'
Þetta er kynslóðin, sem varð eflir með séra Jóni Steingnm&
syni þegar aðrir fóru, þetta er fólkið, sem flutti bæina sína of*u
í lieiðina Jiegar Jieir hrunnu neðra.
Þelta er fólkið, sem bað með lionum í kirkjunni á eldnies»11