Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.10.1966, Blaðsíða 4

Kirkjuritið - 01.10.1966, Blaðsíða 4
338 KIltKJURITIU askus, Marteinn Lútlier á Jiinginu í Worms —■ og er vér skyggn- umst ui á tjaldi vorrar sögu, Jiá bregður á loft mynd frá Þing- velli árið 1000 — rödd Þorgeirs Ljósvetningagoða bergmálar uudir bröttum liömrum. Á örlagastund í sögu þjóðar tekur liann af skarið og lyftir tækifærinu með máttugu taki. Þannig gætum vér lialdið áfram að nefna liundruð dæma. Eilt skjálfandi andartak heldur einstaklingurinn fjöreggi í lófa sínum, Jiað er kallað til lians og hann svarar: Hér er ég — reiðu- búinn að framkvæma verkefnin, sem lionum eru ætluð, og lion- um er sveiflað inn á svið sögunnar, sem geymir nafn hans uin aldir. Og í dag kommn vér hér saman í kirkjunni á Prestbakka a Síðu. Fyrir 175 árum var liljótt yfir Jiessum stað. Hér var dauðinn að knýja dyra. Heima við bæinn, þar sein vér söfnuðumst saman áðan stóð Jiá annar bær og Jtar lá eldklerkurinn séra Jón Steingrímsson Jiungt lialdinn og var ekki liugað líf. Ágústmorguninn heiður og tær vafði liéraöið mjúkum hokli- Fullsprottin túnin, þar sem ekki var búið að slá, teyguðu ínorg' undöggina og Jiað var eins og gróskan vildi keppast við a® liylja sárin, sem Skaftáreldar liöfðu veitt liéraðinu. En grunnt undir rótinni var askan, sem fyrir nokkrum árum lá eins og dúkur dauðans yfir allri jörðinni og kolsvört hraunin beggja vegna Síðunnar minntu skírast á það, sem liafði gerzt. Vér getum liugsað oss fólkið, sem þennan dag lagði leið' sína upp Bakkavöll, lieim að Prestbakka til þess enn einu sinni að líta prófast sinn augum áður en liann skildi við. Vér sjáum Jietta fólk Jiokast lieini túnið, sumt lotið og krep* eftir liarðæri undangenginna ára. Það verður lítið af svip l,eSS ráðið — Skaftáreldar liafa rist Jiær rúnir í andlit Jiess, sein segja fátt um liina innri baráttu, en Jió það eitt, að liér inyn^1 Jiað halda áfram lífsstríði sínu Jió að önnur ógæfa dyndi yf,r' Þetta er kynslóðin, sem varð eflir með séra Jóni Steingnm& syni þegar aðrir fóru, þetta er fólkið, sem flutti bæina sína of*u í lieiðina Jiegar Jieir hrunnu neðra. Þelta er fólkið, sem bað með lionum í kirkjunni á eldnies»11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.