Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.10.1966, Blaðsíða 26

Kirkjuritið - 01.10.1966, Blaðsíða 26
360 KIRKJURITIÐ Með komu þessara ungu prestshjóna að Torfastöðum var eigi t jaldað til einnar nætur. Þar dvöldust þau samfleytt nær finun tugi ára sóknarbörnunum til gæfu og sjálfum sér til mik- illar sæmdar. — Slíkar voru vinsældir séra Eiríks, að sóknar- börn lians öll skoruðu á hann að gegna áfram prestsþjónustu, eftir að hann hafði fvllt embættisaldur. — Þetta var dómur þeirra, sem hezt þekktu mannkosti séra Eiríks, skyldurækni hans við embættistörf og áliuga hans fvrir velferðarmáluni sveitarinnar. 1 embættistíð sinni mun séra Eiríkur liafa fvlgt þeirri fornu venju sóknarpresta að fara hæ frá bæ um allt prestakallið einu sinni á ári. Húsvitja eins og það var nefnt. Þetta jók mjög persónuleg kvnni milli prests og safnaðar háðum aðilum til lieilla. Þarna var sannur vinur á ferð. Fór eigi með neinum asa, en gaf sér góðan tíma til að ræða við fólkið á bæjunum og hafði á takteinum gnægð umræðuefna við liæfi hvers og eins. En prestslijónin á Torfastöðum kunnu einnig að taka á móti gestum. Þar ríkti sú einlægni, sá höfðingsbragur og risna, að slíkt lilýtur öllum að verða minnilegt, sem að garði þeirra har. Prestsselur í jiessum stíl var með sólskin innan veggja, þótt kalt blési ytra. — Og margir munu hafa þekkt veginn til Torfa- staða, þegar þungt var fyrir fótinn, eitt og annað mótdrægt hjátaði á. — Það er hollt að geta lialdið heim léttari í spori af slíkum fundum, vonbetri en fyrr eftir að vandamál höfðu verið rædd og leyst til farsældar. En salakynnin að Torfastöðum stóðu opin langtum fleirum en sveitungum prestshjónanna. — Bæði innlendir og erlendir áttu Jiar vísan griðastað, eigi einungis stund og stund eða nótt og nótt. Þar var oftlega dvalizt dögum saman í sæluni fagnaði, við vermandi viðmót og örlæti prestshjónanna. Þaðan foru því gestir endurnærðir og blessuðu þann stað, sem liafði veitt þeim ógleymanlegar minningar í veganesti. Eins og kumiugt er, var alþýðufræðsla mjög í niolum á þvl tímahili, er séra Eiríkur lióf embættisferil sinn. Hann gerðist því skjótt eindreginn hvatamaður þeirrar hugmyndar að koma á fót heimavistarbarnaskóla fyrir sveitina. — Þessi hugsjon varð að veruleika tveim áratugum eftir komu lians að Torfa-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.