Kirkjuritið - 01.03.1969, Blaðsíða 27

KIRKJURITIÐ
121
°ru því jafnvel dýrkaðir sem lietjur ofj liafa aðeins „gert
skyldu sína.“
Eaksvið Bonds og allra atliafna lians er hið kalda stríð,
! ar sem andstæðingar nota sér öll tiltæk brögð og svik. Pynd-
V*Bar, návígi, eiturnaglar í skósólum, eitraðar plöntur og
*'xtir, fiskar, sem eru mannætur eru dagleg fyrirbrigði á
Pessum eiturvígstöðv um.
„betjan“ kann bins vegar tökin á vörninni með álíka
v°Pnum. Hann befur á reiðu m liöndum eitraðar sigarettur
1Ue® deyfilyfj um eða jafnvel smásprengjum eða gasgeymum,
,ein 8Pringa, þegar farið er að reykja þær, og auðvitað eru
Pu 1 koðnar með brosi og fagurgala.
^11 uppálialdsvopn Bonds er h'til liljóðdeyfð skammbyssa
eða
a Pistóla, sem liann befur í lófa sér, og lágur, leyndur
jtvellur hennar gerir bljóðlega endi á ævi andstæðingsins,
I '°rt sem það er karl eða kona, meðan beitandi byssurnar
r<lsa sigri brósandi af ánægju.
_ keppilegum og vissum tímum fellur betjan í liendur
°'ina sinna til að gera allt mjög spennandi, og í klóm þeirra
|erður bann að líða mikið og margt. En á yfimáttúrlegan
I alt er honum þó alltaf bjargað á síðustu stundu af ein-
Verjum sinna manna, en oftast tekst bonum sjálfum að sleppa
111(ð einhverjum „útspekúleruðum“ kænskubrögðum.
En bvernig réttlætir nú þessi ,,betja“ allt sitt framferði?
I Ef til vill gæti bann byggt starf sitt og atferli á því, að
llUui væri að vinna í þágn einhvers sýndarréttlætis. Það gæti
Seui vel samræmst binni afskræmdu réttlætistilfinningu
"‘di'krisliima Vesturlandabúa á þessari öld. Hann gæti þótzt
'uina til varnar vestrænum lýðræðisbugsjónum gegn undir-
ursstarfsemi kommúnista eða bófavaldi beimaríkjanna
' estraenu, myrkraöflu num bak við tjöldin þar sem auðliringir
^ Rnllsafnarar grassera.
er raunar ekki liægt að bera slíkt af Bond, þótt að-
Það
'oir bans séu þá naumast réttlætanlegar, og vafalaust lieldur
!'r|innhyggið fólk, að hann starfi í þágu slíkra hugsjóna, ef þær
f-u tu þá beitið liugsjónir lengur. Enskt uppeldi lætur bann að
sJa fsögðu ekki alveg ábrifalausan, en það ætlast til, að liver
niaður geri skyldu sína, svo sem kunnugt er.