Prestafélagsritið - 01.01.1932, Síða 24

Prestafélagsritið.
NATHAN SÖDERBLOM.
Eftir Ásmund Guðmundsson háskólakennara.
Frá dvöl minni á Ólafshátíðinni og við vígslu dóm-
kirkjunnar í Niðarósi sumariS 1930 eru mér tveir menn
minnisstæSastir. Og annar þó miklu minnisstæSari. ÞaS
er Nathan Söderblom, erkibiskup Svía, frá Uppsölum.
Hinn maSurinn er Eivind Berggrav frá Tromsö, sem
þá var nýlega orSinn biskup yfir Hálogalandi. Ég sá
þá báSa sama morguninn sem kirkjuvígslan fór fram,
í fullum biskupsskrúSa, Söderblom í fararbroddi meS
erkibiskupsbagal sinn og Berggrav nokkru síðar í flokki
norslcu biskupanna. Hvorugur þeirra mikill á velli að
vísu, en báðir framúrskarandi gáfulegir og sviphrein-
ir. Seinna lieyrSi ég þá flytja ræðu, Berggrav á Stikla-
stöðum fyrir 40000 manna — einhverja snjöllustu og
beztu ræðu, sem ég hefi heyrt — og Söderblom i veizlu
bjá NiSarósbiskupi vígsludagskvöldið og tveim dögum
síðar í dómkirkjunni. Ég held, að mjer hafi aldrei leikið
jafnmikil forvitni á að lieyra nokkurn mann tala eins og
bann, og varð því glaður við, er hann stóð upp undir
borðum til þess að halda ræðu. Okkur varð öllum star-
sýnt á hann þar sem hann stóð teinréttur og fráneyg-
ur, ennið mikið og hvelft og hárið þykt og fagurt
féll aftur. Og ég varð ekki fyrir vonbrigðum. Hver setn-
ing, sem hann sagði, var þrungin af leiftrandi fjöri og
andagift. Alt sem hann mintist á virtist liggja ljóst og
opið fyrir honum og hann gat sagt það í örfáum orð-
um, sem margir aðrir hefðu þurft til heila ræðu og
lent þó í vandræðum. Hann drap t. d. á það mál, sem
2