Nýjar kvöldvökur - 01.10.1913, Blaðsíða 1

Nýjar kvöldvökur - 01.10.1913, Blaðsíða 1
JAKOB ÆRLEGDR. Eftir Fr. Marryat. . SAUTJANDI KAPITULI. Ohappaferð. Svo liðu nú tvö ár, sem eg nenni ekki að vera að þreyta lesarann á. Eg kom stundum «1 Drúmmonds, og stakk hann fyrst upp á því við mig að hætta við ferjumenskuna og ganga 1 þjónustu sína, en eg tók því fjærri og svo var það ekki nefnt framar. Yfir höfuð fanst roér eitthvert djúp staðfest milli þeirra og mín. Skólameistarinn hélt áfram starfi sínu, snýtti sér sér hátt og fór ekkert aftur að nota vöndinn. Eg kom til hans flesta sunnudaga, sem eg gat, °g hann gaf mér mörg góð ráð, og sýndi mér fram á, að allur sjálfstæðisandinn í mér væri ekki annað en hroki og sjálfsþótti. Turnbull var mér altaf góður, en hnignaði stöðugt að heilsu eftir kaldabaðið undir ísnum. Stapleton reykti pípu sína og talaði um mannlega nátt- Uru. Yngri Tumi var orðinn svo blindskotinn i Marý, að hún gat alveg vafið honum um fingur sér, lét stundum mjög líklega við hann, en annað veifið lézt hún hvorki vilja sjá hann ue heyra, en hann gekk eftir henni og gaf henni siórgjafir. Eg hafði ekkert vald yfir henni fram- ari og það var eins og hún setti sig út til þess a^ gera alt það sem hún vissi að mér mis- ikaði. Gamli Tumi setti upp spjaldið sitt og ekk skjótt nóga atvinnu. Pað mátti sjá hann f**an daginn skjökta í kringum báta og berja 1 botninn á þeim, og söng hann vísnaslitur uieð af gömlum vana. Eg kom oft til hans. jálfur var eg ekki ánægður. Eg fór að lesa ®kur og las hverja stund er á milli varð fyrir mér> en við það lærði eg að finna, að staða uiíu Og félagsbræður áttu ekki við mig — stóðu N Kv. VII. 10 lægra en eg, og varð það ekki til að bæta úr óánægju minni. En þó hélt eg atvinnu minni áfram — og svona liðu tvö árin, þar til eg hef aftur sögu mína. »Jakob,« sagði Tumi við mig og reri að mér, þar sem eg sat í bátnum mínum, »veiztu að tími minn er á enda á morgun? þá er eg laus — en hvað átt þú eftir?« • Eina fimtán mánuði, minnir mig. — Viljið þér bát, herra?* sagði eg við mann sem kom að. »Já, tvær duglegar árar — en fljótt — mér liggur á. En hvernig liggur straumurinn?* »Bráðum ofan. Tumi, reyndu að ná í hann Stapleton.* »0 — Iátt’ hann eiga sig— egfer með þér. Jones, biddu hann Stapleton að gá að bátnum mínum meðan eg skrepp með honum,« sagði Tumi við ferjumann sem við þektum. »Eg hélt þú hefðir komið til að finna hana,« sagði eg við Tuma um leið og við ýttum frá. »Fari hún norður ogniður,* svaraði Tumi. »Pað er ekkert hægt við hana að tæta.« »A — eruð þið nú orðin tvö aftur?« »Já tvö — tvö í einu og öllu — Tvö flón. Hún er ofléttúðug, eg er ofskotinn í henni. Hún hagar sér skammarlega við mig og eg þoli henni langtof mikið. Og þó er það alt saman eitt.« »Eg hélt það væri alt tvent, Tumi.« »En þú veizt að það er hægt að gera eitt úr tvennu, Jakob.« »Já, presturinn getur það, en þú ert ekki prestur.* »Eitthvað í áttina, því þú getur verið djákni, úr því þú situr fyrir aftan mig.» 28

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.