Nýjar kvöldvökur - 01.01.1941, Blaðsíða 38

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1941, Blaðsíða 38
32 SYNIR ARABAHÖFÐINGJANS N. Kv. horft væri á hana, og hélt áfram að raula. Hún ruggaði sér hægt aftur á bak og á- fram og þrýsti kinn sinni niður að ein- hverju, sem hún hélt í fangi sér — það var karlmannstreyja, skrautsaumuð í ljós- um litum — treyja, sem Díana þekkti vel. Treyjan hans! Veslings drengurinn og veslings litla stúlkan! Hún stóð kyrr stundarkorn og velti fyr- ir sér, hvað til bragðs skyldi taka, og hvernig hún skyldi fara að til að komast að raun um, hvort þessi stúlka, sem þarna sat, væri raunverulega Isabeau de Chail- les eða ekki. Og skyndilega brá upp ljósneista í móð- ursál hennar. Ef til vill hafði Roul þegar reynt hið sama, en skyldi ekki kvenrödd hennar verða áhrifameiri heldur en hans dimma karlmannsrödd? Lágt og þýtt og ástþrungið kallaði hún til hennar með nafni því, sem líklegast var til að vekja endurminni hennar. „Isabeau —“ „Mamvia!“ Fagnaðarópið hljómaði um allt tjaldið, er unga stúlkan spratt á fæt- ur — titringur fór um andlit hennar, og augu hennar víkkuðu og ljómuðu af gleði eftirvæntingarinnar. „Mamma‘‘, hrópaði hún aftur og starði þvert gegnum Díönu og framhjá henni — eins og hún sæi hana alls ekki — og enn á ný: ,.Mamma!“ — og svo, eins og dauðhrætt barn, „hvers vegna komstu ekki? Eg heyrði þig hljóða — og svo kom bara hann, blóðugur á höndun- um — og barði mig--------“ Síðustu orðin hvíslaði hún í sýnilegum ótta og skelfingu og hörfaði afturábak og strauk höndunum um enni sér. Ljómi gleðinnar og eftirvæntingarinnar slokkn- aði á andliti hennar, og svipur hennar varð einkennilega sljór og ruglingslegur, er éndurminningin brást, og hurðinni virt- ist lokað á ný, er opnazt hafði snöggvast inn að fortíðinni. Hún andvarpaði þungt og tautaði eitthvað ógreinilega, eins og þegar maður er rifinn upp úr draumum sínum, og hún skimaði í kringum sig, eins og hún væri að leita að hinni horfnu sýn. Þá var eins og hún yrði þess fyrst vör, að hún var ekki alein þarna inni. Hún greip andann á lofti, hörfaði óttaslegin lengra inn í tjaldið og starði hissa og skelkuð á konuna, sem rétti henni báðar hendurnar og horfði á hana með innilegri ástúð og meðaumkun. Díana kallaði á hana á ný, en nú vakti nafnið ekkert berg- mál í sál hennar. „Hér er engin önnur en ég — og ég heiti Yasmin“, sagði hún blátt áfram. Feimni hennar og ótti veik smám saman fyrir eðlilegri og kvenlegri forvitni, og hún starði hálfsmeyk og spyrjandi á ó- kunnu konuna blíðu og ástúðlegu, sem svo óvænt hafði rofið einveru hennar. Og hægt og hægt vaknaði hjá henni tilfinn- ing, sem hún aldrei áður hafði orðið vör við: trúnaðartraust til annarar mann- eskju. Gráturinn brauzt um í kverkum hennar, og hún titraði af annarlegri geðs- hræringu undir hinu hrygga og ástúðlega augnaráði hinnar ókunnu konu, er virtist sjá til botns í sálu hennar og laða hana að sé með ómótstæðilegu afli. Unga stúlkan brosti ofurlítið vandræðalega. og færði sig nær konunni. „í nafni Allah — —“, tautaði hún og benti feimnislega á koddahrúgu á miðju gólfinu. Og Díana gekk inn að þessum litla gervi-dívan, sárfegin því að fá ofurlítinn frest, því að hún var í hreinustu vand- ræðum með, hvernig hún ætti að snúast í þessu. Hún sat stundarkorn þögul og strauk hendinni um mjúk svæfla-verin, meðan hún var að velta fyrir sér, hvað hún ætti að segja. Svo sagði hún blíðlega: „Komdu hingað til mín!“ Unga stúlkan hikaði lítið eitt, en kom síðan. Enn var Díana í vandræðum með, hvað- hún ætti að segja. Hún litaðist um og rak
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.