Nýjar kvöldvökur - 01.09.1926, Blaðsíða 22

Nýjar kvöldvökur - 01.09.1926, Blaðsíða 22
148 NÝJAR KVÖLDVÖKUR, það var eins og dálitlu hefði verið hvíslað að mjer.« »Og hvað er nú það?« »Pað er það, að skift hefir verið um börnin, og þetta hlýtur þú að vita jafnvel og jeg.« En hún sór og sárt við lagði, að um þetta væri sjer alsendis ókunnugt, því að hún hefði ekki verið komin þangað, þeg- ar börnin fæddust. Og jeg held, að hún hafi sagt það satt. »Nú, jæja,« segi jeg. »Hver var Ijósmóðir hjá frúnni?* »Það var móðir mín, og hún hlýtur að vita betur um þetta en nokkur annar.« »Heyrðu nú, elsku Ella mín!« sagði jeg. »Jeg hefi strengt þess heilagt heit, að gifta mig ekki fyr en jeg hefi fengið fulla vitn- eskju um þetta mál. Og því fyr því betra, sem þú getur »pumpað« sannleikann uppúr móður þinni og sagt mjer,« Hún fór að gráta við þessa fregn, og nærri lá, lagsmaður, að jeg færi Iíka að vatna músum, þegar jeg sá, hversu mjög veslinginn langaði til að giftast mjer. En eftir stundarkorn harkaði hún af sjer, þerraði af sjer tárin og kysti mig. Sór hún svo við alla heilaga, að hún skyldi ekki láta sitt eftir liggja, til þess að leiða sannleikann í Ijós. í morgun fann jeg hana aftur. Hún var öll útgrátin og kvað hún hafa komið mesta fát á móður sína, er hún spurði hana að þessu. Og er hún herti á kerlingunni að segja sjer allan sannleika, hafði hún orðið hin versta og hótað henni öllu illu, ef hún hælti ekki slíkum spurningum. En þegar Ella linti ekki á spurningunum og grátbað móður sína að standa ekki í vegi fyrir gæfu sinni með slíkri þversku, því að það mundi valda sjer bráðum bana, hafði kerling eitt- hvað farið að muldra um eið og sjera O’Toole og látið þess viðgetið, að hún yrði að finna hann að máli fyrst. Jeg er þess nú fullviss, að börnunum hefir verið skift, og fóstran send til Indlands til þess að ryðja henni úr vegi. Pað er sagt, að þau hafi farið til Plymouth. Mrður henn- ar heitir auðvitað O’Sullivan, og vil jeg ráða þjer til að fara til Plymouth með póstvagn- inum og grenslast eftir hjúunum. Að öðru leyti skal jeg einkis láta ófrestað til að kom- ast fyrir sannleikann, og skal jeg strax skrifa þjer, ef jeg verð einhvers vísari. Nú ætla jeg að reyna til að fá sjera M’Grath til þess að finna bölvaða kerlinguna. Trúi jeg ekki öðru en að hann máli upp fyrir henni svo skýra mynd af ógnum helvítis, að hún þori ekki annað en meðganga alt. Jeg þori að ábyrgjast það! — Guð blessi þig nú, Pjet- ur minn, og legðu mjer liðsyrði við' skyld- fólk þitt. — Pinn einlægur. Terents O’Brian.* Petta brjef O’Brians varð mjer ærið um- hugsunarefni. Jeg var ekki í neinum vafa um það, að þessi hjú hefðu verið þarna í her- mannaflokknum, er fluttur var til skips í þann mund, er jeg var að taka prófið. Ekki þorði jeg að sýna föður mínum brjefið, því að jeg var þess fullviss, að það mundi koma honum í svo æst skap, að hann væri vís til að gera einhverja vitleysu, sem ef til vill yrði þessu málefni til hins mesta ógagns. Jeg beið þess vegna rólegur eftir nánari upplýsingum og ákvað að heimsækja afa minn og reyna að fá hann til að útvega mjer stöðu í llotanum. Tveim dögum síðar lagði jeg því af stað til Eagle Park og kom þangað í kringum kl. 11 f. m. Jeg Ijet boða komu mína og var vísað inn í bókasafnsherbergið. Par sat hinn gamli lávarður í hægindastól eins og hans var vani. »Jæja, barn!« sagði hann án þess að standa upp — já, án þess að rjetta mjer svo mikið sem einn fingur í kveðjuskyni. »Hvert er erindi þitt, fyrst þú kemur hingað óboðinn?« »Einungis það, að vita hvernig yður líður, og svo til þess, að færa yður þakklæti mitt fyrir það að þjer útveguðuð okkur O’Brian stöðu á stórri og tignarlegri freigátu.* »Ójá,« svaraði hann. »Nú man jeg það — jeg beld líka að jeg muni það rjett, að jeg

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.