Nýjar kvöldvökur - 01.09.1926, Blaðsíða 19

Nýjar kvöldvökur - 01.09.1926, Blaðsíða 19
NYJAR KVÖLDVÖKtíR 145 Pjetur Simple. Eftir kaptein Marryat. Sökum þess að jeg hafði einungis tekið með mjer ein einkennisföt, lá jeg í rúminu meðan verið var að þurka þau; en þegar jeg ætlaði að fara að klæða mig aftur í fötin, varð jeg þess var, að þau höfðu hlaupið svo mjög, að þau stóðu mjer nú á beini, ermarnar náðu ekki nema fram undir úlfliði og buxurnar ekki niður á ökla, auk þess, sem hnappar allir voru orðnir svipur hjá sjón. Jeg hefði gjarna viljað gefa mikið til, að geta aflað mjer nýrra einkennis- klæða, áður en jeg gengi til prófs, en til þess var enginn tími, því prófið skyldi byrja dag- inn eftir kl. 10 árdegis. Jeg varð því að mæta eins og jeg stóð á skutþiljum hins mikla or- ustuskips, þar sem prófið skyldi fram fara. Parna voru saman komin mörg foringjaefni, er ganga áttu undir þetta próf, en allir sneiddu þeir hjá mjer og litu mig hornauga, því jeg ieit út eins og fuglahræða í samanburði við þá, því þeir voru allir uppstroknir, eins og nærri má geta; end.i þekti jeg engan þeirra og gerði enga tilraun til að kynnast þeim, nje gefa mig á tal við þá. Rað voru margir á undan mjer á nafnaskrá foringjaefnanna, en allir áttum við sammerkt í því, að við kipt- umst við af kvíða í hvert skifti og upp var kallað eitthvert nafnið, því það merkti það, að sá hinn sami skyldi ganga fram fyiir próf- dómendurna niður í farbúðinni. Var auðsjeð á svip þeirra, er þeir komu aftur fiá prófborð- inu, hvort þeir hefðu staðist eldraunina eða ekki, því sumir Ijómuðu af gleði, en aðrir drupu höfði, hnugnir á svip. Loks var nafn miit kallað, og skjálfandi af kviðaæsingu reikaði jeg inn í farbúðina og fratn fyrir hina 3 kapteina, er upp skyldu kveða dóm um það, hvort jeg væri hæfur til sð gegna foringjastörfum í hetflota Hans Há- tignar konungsins. Skjöl mín og meðmæli öll voru nú rannsökuð og tekin góð Og gild, og spurningum þeim, er fyrir mig voru lagðar úr siglingafræði, veittist mjer ljett að svara. Var mjer svo sagt að standa upp og kapteinn sá, er skyldi yfirheyra mig í ýmsu tilheyrandi ýmsum störfum sjómanna, lagði spurningarnar svo harkalega fyrir mig og í svo byrstum róm, að mjer fjelst hugur; hafa svör mín sjálfsagt ekki verið á marga fiska, því svo var jeg við- utan, að nú man jeg ekkert af þeim. »Datt mjer ekki í hug!« sagði kapteinninn. >það var svo sem auðsjeð á því, hvernig þjer genguð til fara. Sá foringi, er jafnhirðulaus er um klæðaburð sinn eins og þjer eruð við slfkt tækifæri sem þetta, hlýtur að vera 'nálfgerður labbakútur, sem lítils má af vænfa sem sjó- manni og yfirmanni. Það mætti ætla, að þjer hefðuð eytt námstíma yðar á kolakugg eða lít- ilfjörlegri Ijettisnekkju, en ekki á tignarlegri fieigátu. Jæja, herra minn! Jeg ætla þó að gera eina tilraun enn.« Mjer þótti mjer svo misboðið af orðum kapteinsins, að jeg misti alveg vald á sjálfum mjer og stamaði skjálfandi, að mjer hefði ekki unnist tími til að skifta um einkennisbúning og fór svo að gráta. sRjer eruð líka altof harðleikinn, Burrows,* sagði nú þriðji kapteinninn. »Piltinum hefir alveg fallist hugur. Setjist niður stundarkorn, herra Simple, og reynið að jafna yður. Svo byrjum við á nýjan leik.« Jeg settist niður og reyndi að átta mig á hlutunum. Kapteinn sá, er hafði prófað mig i siglingafræðinni, fór að lesa í einu Plymouth- blaðinu, sem rjett í þeim svifum var rjett inn í farbúðina. »Hvað er þetta!« sagði hann alt í einu. »Lítið þið á — Burrows og Keats,« og benti á grein í blaðinu. »Má jeg spyrja, herra Simple, 19

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.