Nýjar kvöldvökur - 01.12.1958, Side 32
14
HULDULJÓS
N.Kv.
VIKAN
BLAÐ FJÖLSKYLDUNNAR
Hefir gjörbreytzt að
efni og útliti.
Nú er því rétfri tíminn
til þess að gerast
fastur áskrifandi.
Það verður auðveldast
með því að útfylla
eyðublað þetta og senda
sem fyrst í pósti og má
það sendast ófrímerkt.
UndirritaSur óskar að gerast fastur áskrifandi
að VIKUNNI.
Greiðslu fyrir 6 mán. áskrift kr. 216.00.
a) Sendi ég hérmeð í banka/póstávísun.
b) lnni ég af hendi við móttöku póstkröfu frá
yður.
Nafn ..,
Heimili
Póststöð
Magnús Kristjánsson
frá Sandhólum.
Hulduljös?
Árið 1926 vorum við Jónas læknir Rafn-
ar og ég á ferð frá Saurbæ til Akureyrar.
Hafði hann verið sóttur til sjúklings fram
í fjörðinn, og var ég fenginn til að flytja
hann til baka. Ekki man ég mánaðardag-
inn, þegar þetta var, en mig minnir, að það
væri í október. Lögðum við af stað frá
Saurbæ seint að kvöldi, og getur verið, að
við höfum átt eftir að koma við á einhverj-
um bæ á leiðinni.
Við höfðum sinn hestinn hvor, og voru
það víst engir fjörgarpar; að minnsta kosti
fórum við hægt, oftast fót fyrir fót. Veður
var yndislegt, stafalogn, jörð alauð og þíð,
en kafþykkur himinn og niðamyrkur, svo
að ekki sá út yfir vegarbrún. Ferðin gekk
slysalaust. — Þegar við vorum komnir
nokkuð út fyrir túnið á Stokkahlöðum, fór-
um við af baki til að lofa hestunum að grípa
niður og höfðurn við dálitla viðdvöl.
Klukkan var þá að verða þrjú. Allt í einu
kallar Jónas til mín og segir: „Hvernig
stendur á því, Magnús, að það er ljós í
Brúnhúsunum hér á móti?“ Brúnhúsin eru
kippkorn norðan við bæinn Grýtu í Onguls-
staðahreppi, og var þar öðru hvoru byggt
ból fram um 1880, en þá voru þar aðeins
torftættur. Ég fór að horfa þangað, en sá
ekkert. Skildi Jónas ekkert í því, enda kvað
hann ljósið svo skært, að það væri alveg
eins og rafljós. Við settumst þá niður hlið
við hlið og horfðum á staðinn, sem Jónas
benti til. „Eg trúi því ekki, að þú sjáir ekki
svona stórt og skært ljós,“ sagði Jónas, og
rétt í því sá ég svolítinn daufan geisla, sem
smáskýrðist, og eftir dálitla stund sá ég það