Nýjar kvöldvökur - 01.12.1958, Blaðsíða 33

N. Kv.
HULDULJÓS
15
skýrt og greinilega; virtist mér það líkast
rafljósi. Nú var læknirinn ánægður; við
tókum hestana, stigum á bak og héldum á-
fram. Ekki vorum við langt komnir, þegar
við sáum annað ljós, að okkur virtist ofan
við alla bæi, eitthvað í stefnu á Klauf. Þeg-
ar við komum að Reykánni hjá Hrafnagili,
sáum við tvö ljós hér um bil fast saman;
voru þau nokkru norðan við Laugaland og
líkust því, að þarna væri hús með ljósi í
tveim gluggum. Gátum við þess til, að þau
væru í stórum steini, sem stendur þar við
veginn og er kallaður Grásteinn. Eftir þetta
fórum við að sjá ljós víða og það langt frá
hæjum uppi í Vaðlaheiði.
Þegar við vorum kómnir niður að gróðr-
arstöðinni sunnan við Akureyri, blasti við
okkur mikil ljósadýrð víðs vegar um Vaðla-
heiði fram með öllum ldettaböndunum þar,
og sum þeirra færðust úr stað. Eitt þessara
ljósa var norðan við Bíldsárgilið, færðist
suður með klettabandi niður í gilið, kom
upp úr því að sunnan og hélt síðan áfram.
— Annað ljós sáum við norðar í heiðinni
á hreyfingu með fram klettahelti; var það
mjög skært og ekki ósvipað því, að bíll væri
þar á ferð, en þar hefur aldrei neinn bíl-
vegur verið. Ljósadýrðin á móti Akureyri
\ar líkust því, að þ.ar væri kaupstaður og
það vel skipulagður. Mér virtist kaupstað-
urinn byrja í gilinu sunnan við Litla-Eyr-
arland, en ljósin þéttast eftir því sem norð-
ar dró. Á móti Oddeyrinni var Ijósadýrðin
þéttust að sjá og náði langt upp fyrir efstu
bæi, en hún strjálaðist eftir því sem lengra
dró út eftir ströndinni.
Nú vorum við Jónas læknir komnir að
Carolíne Rest. Við létum hestana inn og
gáfum þeim hey. Gekk dálítill tími í það,
en þegar við komum út aftur, sáum við
þessa sömu sýn jafnglöggt og áður. Þá var
klukkan orðin sex. Jónas kvaddi mig þá og
fór heim til sín, en ég gekk fram á Torfu-
nefsbryggjuna og settist þar á síldartunnu,
svo að ég gæti í næði athugað þessi undra-
verðu ljós. Þá sá ég þau spegla sig í sjónum
og það langt fram á Poll. — Þarna sat ég
þar til birti af degi. Eftir því sem meir birti,
dofnuðu ljósin eins og stjörnur á himin-
hvolfinu. Fannst mér sýn þessi dásamleg.
Ég hef lýst þessu fyrir konu, sem er vel
skyggn, og kvaðst hún sjá þetta á hverjum
degi.
Óvíst er, að lesandinn trúi þessari frá-
sögn minni. Ég er ekki skyggn, en hins veg-
ar get ég ekki neitað því, að ég hef stöku
sinnum áður séð ljósfyrirbrigði, sem ég hef
ekki skilið — en sleppum því.
Smælki
Svo sem kunnugt er, bendir margt til þess,
að sígarettureykingar valdi lungnakrabba.
Virðulegur borgari í Reykjavík, sem átti
þrjú börn, 17 ára dóttur og tvo syni, 15 og
12 ára, sagði við þau: „Ef þið reykið ekki
sígarettur til tvítugsaldurs, skal ég gefa
ykkur hverju um sig 500 krónur á tvítugasta
afmælisdaginn ykkar. Hvað segið þið um
það?“
„Eg geng að því,“ svaraði dóttirin.
„Eg skal hugsa um það,“ svaraði eldri
sonurinn.
„Því bauðstu þetta ekki fyrr?“ svaraði
sá yngri.
.a.
Það hlálega við hin auknu frí, sem ég
hef smátt og smátt fengið, er það, að ég verð
að taka aukavinnu til þess að borga fyrir
þær skemmtanir, sem ég stunda í fríinu.