Nýjar kvöldvökur - 01.07.1959, Síða 39

N. Kv.
117
4.
Framhaldssaga eftir Þórdísi Jónasdóttur.
Dalurinn og þorpið
Þetta var tilbreyting frá því venjulega og
Finna bakaði pönnukökur. Systkinin voru
hálffeimin í fyrstu, en það rættist úr þeim.
Bjössi kom heim með ærnar. Nú voru þær
setnar nær bænum, áttu jafnvel að fá að
kroppa í túninu.
Aðkomukonunni leizt ekkert á kollinn á
honum. Hún var ekki í rónni fyrr en hún
fékk í hendurnar skæri, sem bitu, og nú
þessu að fiska eftir vísu hjá mér, því það
hafði hann fyrr leikið, og svaraði á þessa
leið:
Hrumum fótum feigðarskara
feta ég nær leiðarenda.
Bróðurkveðju fjallafara,
fullhuganum vil því senda.
Lipur kvenhönd var á hinum miðanum, en
vísan var á þessa leið:
Komdu vinur, kalt er mér,
kærleiks þrái ég orðin.
Eg vil sýna einum þér
undir brúarsþorðinn.
Hér kemur svo mitt svar:
Atján sumur eg hef dvalið
örskotslengd frá brúarsporði,
annan stað þó alltaf valið,
ef ég sá mér leik á borði.
Minn er eyddur orkuforði,
ekkert stendur þar til bóta.
En Bifrastar und brúarsporði
blíðu þinnar vil ég njóta.
klippti hún drenginn og hann lét það eftir
orðalaust.
Finna leit á hann nýklipptan. Það voru
engin móðuraugu, sem hún renndi til hans.
Hún sagði: Þú hefðir ekki verið svona eftir-
gefanlegur við mig. Það hefði ekki gengið
svona þegjandi og hljóðalaust, ef ég hefði
átt að klippa þig.
Það gengur nú svo, sagði konan á Á.
Já, svaraði Finna. Það er vanþakklátt
verk að ala upp börn fyrir aðra, það veit
guð. Þó maður leggi sig fram til að gera allt
hið bezta, er ekkert upp úr því að hafa,
nema vanþakklæti og óánægju. Eg er nú bú-
in að smakka á því.
Þú hefðir aldrei þurft að skipta þér neitt
af okkur, sagði Bjössi. Enginn bað þig þess.
Konan frá Á sagði: Það er ekki amalegt
veðrið í dag. Það er meiri blessuð blíðan,
þetta.
Þar með var samtalið leitt til betri vegar.
Þær töfðu lengi. Hestarnir þeirra bitu út
í mó. Á hlaðinu var klakksöðull með grænni
plussetu, afarfínni og ljósbrúnn lmakkur
litlu fjær. Björk var nýbúin að eignast
hnakkinn, og var upp með sér af honum.
Það var hægt að lengja og stytta ístaðsólarn-
ar eftir vild. Sjáið þið bara, sagði hún bros-
andi.
Systkinunum fannst mikið til um.