Tímarit þjóðfélagsins - 01.01.1916, Qupperneq 16

16
Jón Þorkelsson og séra Bjöiiri á, Ðvergasteini. Eri' :í
árið áieftir var hætt að tala um aðflutningsbarin.
Pá - er sagt :að engvir sýslumenn: á landinu'.'hafi iti
drulckið, tekki stjórnarráðið, ekki prestar ogrekkiaiti
læknar/ allauiföstunau < Ení .læknar seldumog. gáfuí
»reseptin«; Pað áferigi, sem hafði.verið tekið af bann- r
brjótum árið áður, var' sett í tugthúsið eins og m
aðrir. sökudólgar. . Svo var sagt.að á hátíðum ogo;>
tyllidögum hefðu ilögregluþjónarnir, fangavörðurinn :i;
og fangarnir fariðá »túr«.; Pá varðiálíka mikil gleði ti
yfir íöndunum; íevarðhaldi*,; og forðuriio 1809 þegn
ar Jörunduri oprraði; fyrir þeim og þeir >>brugðu á
leik«. Svona: ánægjustundir koma fyrrr íslenzku
fangana á hér um bil 100 lára fresti. En svo er
sagt, að um sumarið hafii þeir ráðherra og bæjar-
fógetinn í Reykjavík fundið það snjallræði að hella
niður tugthúsvíninu — því sem eftir var. Þá fór
höfuðið að dansa á Sigurði regluboða, en Þorvald-
ur Björnsson hló alt kvöldið. ,
Rá kvað mikið hafa verið flutt til landsins af
Wisky,: en minna af brennivíni.n gamli Carlsberg
hafi ekki fengist nema stöku sinnum og þá helzt í
miðalausum flöskum. En hvítöl þótti orðið kraft-
meira. Kampavín var bruggað'.úr rabarbara, og úr
ýmsum jurtum og fjallagrösum víntegund, sem>var
öllu líkari koníaki en rommi, en i áfengari. Þá er
sagt að landsjóður hafi grætt um hálfa miljónuá
áferigi, þvínútlendir brytar gáfuinlandsjóði við og
við og tóku ekkert fyrir flutninginn. Og ef ýmsar ,i.
leyniknæpur fengu einhverja: aura fyrir áfengi, r þá
gáfu þær þaðialtaf Strandakirkju altsaman. Pá komst
hún í efni. Ráivar áfengi dýrt. iBjór kostaði 50 aura i