Eimreiðin - 01.10.1938, Qupperneq 42

386 ARFGENGI OG STÖKKBREYTINGAR eimhEIÐI>'
mikil áhrif á það. En eigi að rannsaka eðlisgœðin, þarf að at'
huga ætt og afkvæmi. Við jurta- og húsdýrarækt er oft Sl1
aðferð höfð að láta t. d. karldýrið, sem rannsaka skal, eign'
ast afkvæmi með mörgum mismunandi kvendýrum. Kemur l,a
í Ijós að nokkru, hvaða þátt faðirinn hefur átt í eðlisgæðuu1
afkvæmanna. Ýmsir sjúkdómar ganga að erfðum, t. d. „Golíats
Ó T ð
0
ó
0
0
ó
0000 ÓÓÓÖ ÓÚÚÖ oöö0
Netlur með tentum og heilrendum blöðum. Tent er ríkjandi-
fætur“ og hendur; þ. e. fingur og tær eru fleiri en venj111
t. d. tveir þumalfingur á hvorri hendi. Smitandi sjúk
jtileé3’
kdó»iar
rtgta1
ganga ekki beinlínis að erfðum, en næmleikinn fyrir þen» ekl>si'
verið arfgengur. Verði einhver fyrir afalli, brotni og 1»
þá gengur slikt ekki að erfðunt. Hænur fá stundum tan111^
->C
svo egglegið eyðilcgst. Geta þær þá stundum farið ao n- ‘
| flriílfl*1
loks orðið að fullkomnum hönum. (Sbr. hænuhanann 1 11
vík um árið.) Tæringarnæmleikinn getur verið arfgen^111 ’ret;i
ekki beinlínis hænu-hana breytingin. Við kynblöndun
nýjar tegundir myndast. En nýjar tegundir geta einmg
r* ^ Pl’
til á annan hátt, nefnilega með stökkbreytingu. hn pao c ^ ^
arfgeng breyting, er ekki orsakast af kynblöndun. 1
lendingurinn Hugo de Vries athygli á þessu 1901. ^ s ega
breytingu breytist skyndilega einhver fruma í líkama JU1 ‘ fa
dýra, og allar frumur, sem út af henni kunna að kon^a’.urt3-
þessa lireytingu. Ljósar eða gulleitar rákir og dílai 1 ■
blöðum eru oft myndaðar á þennan hátt. Verði kynf111111