Eimreiðin - 01.10.1938, Qupperneq 53

EiMHeu
ðin
HOGGORMUR
397
>.Þú hefur víst tekið vel eftir henni,“ sagði Árni þurlega.
>.Mest fór það auðvitað fyrir neðan garð hjá mér,“ sagði ég
með hægð.
^ »Ha, ætli hún hafi ekki fremur verið svo háfleyg, að hún
afi farið fyrir ofan garð hjá þér. Ég veit ekki, hvað slíkir
§rasasnar vilja í guðshús,“ sagði Árni.
»En ég tók eftir dálitlu, sem presturinn sagði,“ sagði ég og
mig í heyinu.
»Hvað var nú það?“ spurði Árni og rak tunguna upp í
sióna.
j. jHóakim sagði: Skrifað stendur í hinni helgu bók: Vertu ein-
^ , llr sem dúfa og slægur sem höggormur,“ þuldi ég sigri
lesandi. Nú skyldi Árni fá að reyna á þolrifin!
>>Hviss,“ hvein í nefinu á Árna. „Hvað sagði klerkur fleira?“
PUrði hann kæruleysislega.
»Eg tók ekki eftir því,“ sagði ég.
>>Þótti þér þetta svo merkilegt?“ spurði Árni.
>.Já.“
>.Hvers vegna?“
Við VerS ve^na^ Auðvitað vegna þess, að presturinn sagði, að
jj æftum að reyna að líkjast höggorminum. En þú sagðir
þy1,. liaSinn. að höggormurinn væri hættulegt dýr, sem við
‘Húim að forðast eins og heitt soð.“
' J’ þurfum við að gera,“ sagði Árni fastmæltur.
>>En hver
»Ertu vis
>>Já.‘'
’-Eitu alveg viss?“
'\fsa§ði ég dræmt.
”Nei> Þú ert ekki viss.“
”fl1’ jú>“ hrópaði ég. „Hann sagði, að það stæði í biblíunni.“
"Neffa hlýtur að vera rugl úr þér.“.
” ei’ sagði ég sárgramur.
ka”-nV;la’ er l)a ruöl úr Jóakim. Hann er orðinn gamalær,
þ- ta úlkurinn. — Eða hvernig getur þú samræmt það, að
&oimurinn, sem er samkvæmt syndafallssögunni erkifjandi
Qannkynsi
eftirbreytni fyrir guðs börn?“
rers vegna sagði þá séra Jóakim þetta?“ spurði ég.
Hss um, að hann hafi sagt það?“
til „íl.ý**Slns °S Suðs, eigi að verða ein glæsilegasta fyrirmynd