Eimreiðin - 01.10.1938, Qupperneq 67

EiMRetðiv
ENN UM BERKLAVARNIR
411
elvki faðir hans. Það hefur væntanlega ekki gert honum mein, en
Segja að árangurinn af því hafi orðið sá, að hann varð
Rieð stærstu og hi'austustu mönnum, það er ályktun, sem
fuiða er að nokkur maður með réttu ráði skuli leyfa sér að
1 a á borð fyrir viti borna lesendur. Ég hef þekt fleiri en einn
nilkinn drykkjumann, „sem var með stærstu og hraustustu
a'énnuin“ og komst til hárrar elli. Eftir rökfræði M. B. H.
öi þetta átt að vera „árangurinn af“ áfengisnautninni! —
1 söguna af konunni af Snæfellsnesi og sjúkrasögurnar
lleðanmáls á bls. 163—64 er það að segja, að þó að þær væru
Sannar, — sem raunar er alveg óvíst, þar sem M. B. H. svnir
a5 eftir annað svo sterka tilhneigingu sem raun ber vitni
Uni’ l’l að skrökva til um staðreyndir til stuðnings sínum
e,ka málstað — þó að þær væru sannar, segi ég, þá sanna
S'°Ila tá tilfelli ekki nokkurn skapaðan hlut. Höf. er líka svo
^ n> sem oftar, að ómerkja sínar eigin kenningar, því að á
s- 165 ratast honum óvanalega satt á munn, er hann segir:
a er engin ný bóla, að mönnum batni herklasýkin án nokk-
Urrai sérstakrar læknisaðgerðar". En þetta er einmitt eðlileg-
S^a skýringin á bata þeirra sjúklinga, sem hann skýrir frá,
ö t»ví leyti,
sem sögurnar um þá kunna að vera sannar.
. ‘ H- er svo lítillátur (neðst á hls. 163) að játa, að þekk-
1-étt Sln á geitamjólkinni sé enn ekki víðtæk, þótt hann segi
a Undan, að ráðleggingar sínar (þ. á. m. um geitamjólkur-
ar'^Una‘> SUU ®elnar ”a^ reynslu °S þekkingu". En hann hugg-
S1g við það, að min þekking á ágæti geitamjólkur sé enn
s/nni- Hún er samt nægileg til þess að sjá það, sem M. B. H.
r að röksemdir hans fyrir ágæti geitamjólkur til berkla-
na eru einskis nýtar, nema ef telja skyldi þá, að „með einni
ndantekningu hefur ekkert barn eða unglingur undir minni
j. ' e- ^1- B. H.) hendi fengið berkla í lungu síðustu 30 árin“.
s^U ^11111 er líka næsta lítils virði, af tveim ástæðum. Önnur er
’ að höf. forðast að geta þess, hve mörg þessi börn og ungl-
pr'f^ ^11 ^*aU erU kannslíe ekki fleiri en „börn“ Benedikts
^ ' a Hólum, þau er á meramjólk voru alin, sem vel mætti
sv elllr orðalaginu í fyrri greininni, að hefðu verið svo og
■ * niur8> þótt það komi á da ginn í þeirri seinni, að barnið var
s eitt. Hin er sú, að maður, sem er svo ber að óráðvand-