Eimreiðin - 01.01.1946, Side 84
64
GISTING
BIMREIÐIN
ekki reglulega svöng. Þetta var allt svo kuldalegt. Halldór var
liinsvegar viss með að gera sér þetta að góðu.
En nú fór hinsvegar að verða notalegra í stofunni, og lienni
varð það líka til mikilla hlýinda, þegar Eiríkur bílstjóri kom
inn og kvaðst vera á góðum vegi með að gera við hílinn. Hann
myndi verða eins og nýr í fyrramálið. Þá var ekki annað en
hátta og sofa og hlakka til komunnar til Langafjarðar.
II.
Frú Bíbí var gengin til náða í stofunni liinum megin við
hæjargöngin. Matarleifarnar voru horfnar af borðinu. Þeir skóla-
bræðurnir sátu og reyktu pípur eins og í gamla daga.
— Heyrðu, Jóhann! —- sagði Halldór forstjóri og spratt upp
af stólnum. — Sem ég er lifandi á ég einliversstaðar wliiskylögg.
Eigum við ekki að fá okkur einn „sjúss“? Eða þú ert þó ekki
kominn í bindindi?
— Nei, það er ég nú ekki, öðruvísi en að hér sést aldrei vín.
Og manni dettur það lieldur ekki í hug.
—• Ég lield að þér veiti þá ekki af liressingu. Náðu í eitthvað
til að drekka úr, meðan ég sæki flöskuna.
Forstjórinn kom að vörmu spori aftur frá bílnum næstum
því klyfjaður. Hann var með fjórar sódavatnsflöskur í vösunum
og ósnerta whiskyflösku í liendinni. Yatnsglös bóndans biðu á
borðinu.
— Þetta er nú egta whisky, lagsmaður. Tollsvikið. Svona, svona.
Vertu nú ekki með neina hæversku. Annaðhvort væri, að maður
fengi sér almennilega neðan í því eftir að hafa ekki sézt í tuttugu
ár. Þú getur sjálfur skammtað þér sódavatnið.------------Skál! Ma
ég livíla fæturna uppi á þessum stól? Jæja, svona fer vel um
mann. Halldór forstjóri liallaði sér upp í legubekksliornið og
liafði einn stólinn undir fótleggjunum.
— Veiztu, hvað er orðið um strákana yfirleitt, Jóhann?
— Nei, það get ég ekki sagt. Ég fylgist svo tiltölulega lítið
með því, sem gerist. Nú auðvitað lieyrir maður af ykkur sumum,
og ég veit, að Jón Sveinsson er orðinn ráðherra.
— Já, við gerðum það fyrir liann, greyið. Hann langaði svo
djöfuls mikið til þess. Þú veizt, livernig Jón er, — alltaf upp-
strokinn, allur á hjólúni, ævinlega buktandi, sífellt með meiri-