Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1946, Blaðsíða 34

Eimreiðin - 01.01.1946, Blaðsíða 34
14 KJARVAL eimreiðin mæli. Mannsævin er svo einkennilegt málverk, og maður veit aldrei, hvenær það er gott eða ekki gott, sem maður gerir, og vertu nú sæll“. „Jæja, vertu þá sæll, Kjarval, og fyrirgefðu ónæðið“. „Vertu sæll, Vilhjálmur, og þakka þér fyrir ónæðið“. Það er ekki alltaf gott að henda reiður á Kjarval og því, sem liann segir. Hann kemur og fer. En við hittumst aftur á afmæl- inu og eftir það. Kjarval hefur stundum sagt mér sitthvað í gamni og alvöru um ævi sína og list, þó að hann sé reyndar að jafnaði fátalaður um sjálfan sig. Um Kjarval eru til margar sögur og margar þjóðflevgar. Allir þekkja söguna um málverkið af Sterling í þokunni, eða söguna af dæminu, sem Kjarval lagði fyrir ágætan stærðfræðing: Ef Gullfoss fer úr höfninni klukkan 8 og siglir sjö mílur í SV og svo fimm mílur í NA og Lagarfoss fer klukkan 10 og siglir sjö mílur í SA, hvað lieitir þá kokkurinn á Selfossi? Sumar þessar sögur eru uppspuni og sumar lítilsvirði, en aðrar lýsa manninum vel. Kjarval er orðinn þjóðsaga fyrir löngu. Það sýnir vinsa;ldir lians og sérkennileika. Fólkinu finnst, að listamenn eigi ekki að vera eins og aðrir nienn. Það liefur komið fyrir merka menn, að þeir liafa bókstaflega orðið að eintómri þjóðsögu. Sæmundur fróði var á sínum tíma mikill lærdómsmaður og stjórnmála- maður, en liann er nú varla til öðruvísi en sem þjóðsaga. Kjarval gengur hér um göturnar líkt og Sókrates í Aþenu forðum. Hann er ræðinn eða þegjandalegur eftir því sem í hann dettur. Hann talar í samhengi eða ekki samhengi, eftir því sem lionum býður við að liorfa. Hann gerir það sem honum þóknast, eða gerir ekki neitt, ef honum líkar það betur. Eða hann leggur á sig erfið ferðalög og langa vinnudaga fyrir list sína. Hann liefur sitt lögmál í sjálfum sér. Og við liinir beygjum okkur undir það. Það er alveg óbætt. Kjarval hefur aldrei lagt illt til nokkurs manns. Hann er vinur vina sinna og einskis óvinur. En hann hefur sínar ákveðnu skoðanir á mörgu og mörgum. Hann ræður því sjálfur, eins og rétt er, hvort hann lætur þær í Ijós eða ekki. Hann er óáleitinn og kurteis. Hann er kýminn inn við beinið eins og sannur Austfirðingur. Flest bispurslaus- asta kýmni þessa lands er ættuð frá Austfjörðum. Kjarval á líka það aðalsmerki góðrar kýmni, að geta kýmt að sjálfum sér.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.