Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1947, Page 37

Eimreiðin - 01.01.1947, Page 37
EIMREIÐIN VESTUR-ÍSLENZK SKÁLDKONA 17 nefnist, og nokkur clrög að leik um Ragnheiði Brynjólfsdóttur, skrifuð í andmælaskyni við Skálholt Kambans. Framlialdsútgáfa af ritum Guðrúnar er nú í prentun. „Manninum mínum, Gísla Jónssvni, lileinka ég sögur þessar“, skrifaði Guðrún framan á Hillingalönd, og var það af þeirri orsök, meðal margra annarra, að hún kvað hann ávallt hafa hvatt sig til ritstarfanna, eftir að liann komst að því, að hún fékkst við þau, en framan af fór liún dult með það. Sjálf lét hún lítið yfir þessum verkum sínum, taldi þau lijáverk og tækifærisverk, henti á, hve margt væri þar af jólasögum, skrifuð- nm eftir beiðni. V. Sögur Guðrúnar eru allar úr vestur-íslenzku þjóðlífi. Það kann að virðast undarlegt, að liún skyldi aldrei beint velja sér efni að heiman, jafn-trygg og liún var ættlandinu og æskustöðv- unum. Vera má, að hér vahli það nokkru urn, að hún fór ekki að skrifa, fyrr en hún hafði verið hátt á annan áratug vestra. Það er reynsla þessara þroskaára vestra, sem speglast í sög- unum. Reynsla liennar sjálfrar og annarra, fengin fyrir drjúga þátttöku hennar í kjörum landa sinna. Hún skráir* sögu inn- flvtjandans frá hans eigin sjónarmiði í ýmsum myndum. Þessi saga er aRtaf undir niðri liarmsaga. 1 ríki útlendinganna f^veða við sömu raddir og Jón Helgason heyrir í liúminu í Árnasafni: Hvíslar mér jafnan á orðlausu máli hér inni eyðingin liljóða, en þótt hún sé lágmælt að sinni, vinnur hún daglangt og árlangt nm eilífðar tíðir, örugg og máttug, og hennar skal ríkið unt síðir. „Ævilaun útlendingsins“, segir Guðrún, „eru oftast rýr, og ávallt hin sömu: Honum er gefið land að vísu, en ltann gefur 1 staðinn ævina, heilsuna og alla starfskraftana. Já, landið tekur liann sjálfan, líkama og sál, og hörnin hans í þúsund liðu“. Þetta er úr sögunni „Fýkur í sporin“, en sú fvrirsögn gæti verið inngangsorð að öllum sögum Guðrúnar. Vitundina um þessi orjúfanlegu rök ltillir allsstaðar uppi í haksýn og gefttr sög- unum clýpt og þunga. Þessi vitund liefur misjöfn áhrif á fólk eftir upplagi þeirra. 2
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.