Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1947, Síða 37

Eimreiðin - 01.01.1947, Síða 37
EIMREIÐIN VESTUR-ÍSLENZK SKÁLDKONA 17 nefnist, og nokkur clrög að leik um Ragnheiði Brynjólfsdóttur, skrifuð í andmælaskyni við Skálholt Kambans. Framlialdsútgáfa af ritum Guðrúnar er nú í prentun. „Manninum mínum, Gísla Jónssvni, lileinka ég sögur þessar“, skrifaði Guðrún framan á Hillingalönd, og var það af þeirri orsök, meðal margra annarra, að hún kvað hann ávallt hafa hvatt sig til ritstarfanna, eftir að liann komst að því, að hún fékkst við þau, en framan af fór liún dult með það. Sjálf lét hún lítið yfir þessum verkum sínum, taldi þau lijáverk og tækifærisverk, henti á, hve margt væri þar af jólasögum, skrifuð- nm eftir beiðni. V. Sögur Guðrúnar eru allar úr vestur-íslenzku þjóðlífi. Það kann að virðast undarlegt, að liún skyldi aldrei beint velja sér efni að heiman, jafn-trygg og liún var ættlandinu og æskustöðv- unum. Vera má, að hér vahli það nokkru urn, að hún fór ekki að skrifa, fyrr en hún hafði verið hátt á annan áratug vestra. Það er reynsla þessara þroskaára vestra, sem speglast í sög- unum. Reynsla liennar sjálfrar og annarra, fengin fyrir drjúga þátttöku hennar í kjörum landa sinna. Hún skráir* sögu inn- flvtjandans frá hans eigin sjónarmiði í ýmsum myndum. Þessi saga er aRtaf undir niðri liarmsaga. 1 ríki útlendinganna f^veða við sömu raddir og Jón Helgason heyrir í liúminu í Árnasafni: Hvíslar mér jafnan á orðlausu máli hér inni eyðingin liljóða, en þótt hún sé lágmælt að sinni, vinnur hún daglangt og árlangt nm eilífðar tíðir, örugg og máttug, og hennar skal ríkið unt síðir. „Ævilaun útlendingsins“, segir Guðrún, „eru oftast rýr, og ávallt hin sömu: Honum er gefið land að vísu, en ltann gefur 1 staðinn ævina, heilsuna og alla starfskraftana. Já, landið tekur liann sjálfan, líkama og sál, og hörnin hans í þúsund liðu“. Þetta er úr sögunni „Fýkur í sporin“, en sú fvrirsögn gæti verið inngangsorð að öllum sögum Guðrúnar. Vitundina um þessi orjúfanlegu rök ltillir allsstaðar uppi í haksýn og gefttr sög- unum clýpt og þunga. Þessi vitund liefur misjöfn áhrif á fólk eftir upplagi þeirra. 2
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.