Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1956, Síða 39

Eimreiðin - 01.01.1956, Síða 39
FYLGDARMAÐUR 27 Reta reyndar skollið hér yfir okkur skriður, sem við vitum ekki af, fyrr en þær grafa okkur. Þar verður að skeika að sköpuðu.“ Fram undan var dökkt bergnef, sem gekk í sjó fram, llrnvafið hvítri gufu brimlöðursins. >.Hér liggur leiðin upp,“ sagði Hallmundur, „og nú fer I ao versta að nálgast. Líklega eru Tökin auð, en hann nær Sei óefað með veðurofsann á ófærunni. Nú er að fara hægt °S að engu óðslega. Hann las sig upp bergnefið á undan mér, en dokaði við 1:1 þess að sjá, hvernig mér gengi. Þarna var auðvelt upp- öÖngu, góg handtök og reglumyndaðir stallar til þess að a sig upp. Þegar upp kom, kom í ljós, að aftur þurfti að . ra niður bergnefið að vestanverðu og yfir vog, sem sjór- lnn flæddi upp í, til þess að komast yfir á næstu bergsnös, Sein einnig varð að lesa sig upp. Hallmundur dokaði við, en letaði sig niður stallana og niður í voginn. I »Þú bíður,“ kallaði hann úr neðstu stöllunum; svo stökk , 1111 niður og stóð að mitti í sjó. Hann öslaði áfram, en þj sá, að hann skotraði augum út yfir brimgarðinn. Ólag- I,. Var r*®a Yfir> °g það virtust litlar líkur til þess að ' n kæmist undan því. Hann þurfti að vera kominn all- , upp í stalla næsta bergnefs lil þess að geta staðið af ei Itrimið. En nú hentist hann áfram, og sjórinn þeyttist 1111 ilann. Fyrsta ólagsaldan yppti faldi og gein yfir v'ogin- .lllr' Hallmundur náði tökum í hamrastöllunum hinum meg- ; °g örskjótt las hann sig upp nokkur handtök, en þá skall • lr nlagið, og hann hvarf mér — eins og sjórinn hefði j./P1 hann. Það dró brátt út, og Hallmundur reis aftur úr ^h'pinu. Hann stóð í söniu sporum, hélt sömu tökum og hall- ^ Ser að berginu. Svo hristi hann sig og las sig léttilega upp ^ ergnefið. Ég sá, hvernig sjórinn draup úr fötum lians. ist^ fyllti voginn, skall á bergnefjum, sogaðist og hvirflað- q 1 tryHingi. Hallmundur gaf mér bendingu um að bíða. ^ eg beið lengi, þar til lagið kom, sem honum líkaði. Loks ekk'^ann m^r meril1 um al® koma og flýta mér. Sjórinn var , 1 ^Ýpri en í rnitt læri. Ég komst heilu og höldnu vfir og 1 klautari en áður.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.