Eimreiðin - 01.01.1956, Blaðsíða 88

76
EIMREIÐIN
ESa Marie Antoinette:
Sem úfið haf er þessi mikla þyrping
og þarna sést á vagninn eins og
sker.
Hún stendur þögul, horfir yfir
hópinn;
en liæg og svöl
er morgungolan. Lengra burtu
bíður
hin bitra öx í háu gálgatré
og sést yfir múginn.
Hún er þreytt og lieyrir
öll hrópin sem úr óramiklum
fjarska,
buguð af hinni beisku fangadvöl.
Er von lnin skilji að allur þessi
æsti
óhreini lýður, þetta grirnma vopn
sem blikar þarna blóðugt, óseðjandi
sem bölvað skrímsli, sáir dauða og
kvöl,
sé hvítur draumur hugsuðanna,
framtið
hollari, betri og eina völ;
en hitt sem nú skal rifið upp með
rótum:
hið rotna stjórnarfar og mikla böl
sé hún, sem yfir hópinn orðlaus
starir
hrein og föl.
Hér er ástæðulaust að vitna til
æsku og byrjunar. Sá, sem þannig
kveður, væri áttræður stórskáld, en
er tuttugu og fjögurra ára gamall
okkar mikla framtíðarvon.
Helgi Sícmundsson.
Þorgeir Sveinbjarnarson: VÍSUR
BERGÞÓRU. Ljóð. Prent-
smiðjan Edda 1955.
Bók þessi þótti ærnum tíðindum
sæta á liðnu hausti, og bar tvennt
til: Kvæðin eru nýstárleg og góð
hafði
á
og höfundurinn, þótt fimnitugul
sé, þvílíkur einfari í Iandareigu
skáldgyðjunnar, að enginn
séð til ferða hans fyrr en upp1
brúninni. En áreiðanlega hefu1
liann haft glöggar spurnir af fjal
inu eða kynnzt því með leynd.
Ljóð Þorgeirs Sveinbjarnarsonar
sverja sig í ætt við nýtízkulegan °S
umdeildan skáldskap, en eiga Þu
sitthvað sameiginlegt með he
bundinni kvæðagerð. Hann ternu1
sér frjálsræði í umgengni við rffl1
án þess að hafna því. Ljóðmynd1111
um er brugðið upp í ljósblossu11
orðaleikja og liugkvæmnislegra 1
inga, svo að lesandinn getur Att •
öllu von. Samt eru flest kvæðin tú
un umhverfisins og vegsömun n
úrunnar, skáldið barn átthaga °8
uppruna og sér lífið og tilveruna^
skuggsjá persónulegrar reynslu-
Þorgeir er dulur á helgustu tihnu^
ingar sínar og lætur sér naegja ‘
gefa þær í skyn. Hann er fúttur
máli, tiltektarsamur og skemtn11^
ur, en þó er ltonum löngum 1111 ^
alvara í Jiug. Skáldskapur hans e
táknrænn, boðskapurinn ,n‘
f jjt'
slunginn og niðurstöðurnar o'
ar, en samfylgd ltöfundarins fe ^
lesandanum vel í geð, og san
lega ber margt fyrir augu og e)
:'l vegferðinni, sem Þorgeir stjm ^
Hann beitir nýrri aðferð til ‘
rækja gamla skyldu og leysir 1
vanda eftirminnilega. Vísur
þóru fara með það hlutverk ^
lenzkrar listar, sem atómska1
um stóð til boða, en þau hafa ® .
komið í verk nema að litlu i .
Þorgeir Sveinbjarnarson tekm ^
þeim ómakið og sýnir fraffl ’
nýtízkulegur skáldskapur þar ^
að brjóta í bága við fortíðina. ^
lögð er sama rækt við efni og tu