Eimreiðin - 01.09.1970, Síða 4

148
EIM R E10 I N
túlkað allvel sjónarmið Hafnarstúdenta varðandi þessi efni. Grön-
dal segist þannig frá í Dægradvöl: „En rithöfundarnáttúran vaknaði
snemma, og þá rituðum við einhverjir — eða eiginlega ég — exen-
triska ritgerð, sem var kölluð um Munk einn í Noregi, þ. e. prófessor
Munch, senr var andvígur fslendingum og vildi eigna Norðmönn-
unr íornritin.“ — Greinin var rituð af miklu fjöri, og kom þar fram
það, er allajafnan síðan einkenndi Gröndal, einnig í fræðilegunr rit-
smíðum — að honum var ekki gjarnt að taka einvörðungu alvarlega
á hlutunum. Tóntegund greinarinnar, senr bendir fram á við — til
Heljarslóðarorustu — hafði Gröndal að einhverju leyti tekið í arf frá
Fjölnismönnum einkum þó Konráði, en hann var fenginn fyrir „ex-
entriskt" og „fantatiskt“ tal, eftir því, sem Gröndal segist frá.
Árið 1850 hvarf Gröndal heim frá Höfn próflaus, og næstu sjö
árin hafði hann ofan af fyrir sér með lausastörfum í Reykjavík,
þeim er eigi koma hér við sögu. Árið 1857 hélt hann aftur til Hafn-
ar, og mun hugur hans enn hafa staðið til náttúruvísinda, en sú braut
reyndist honum engu greiðfærari en áður. Út úr ógöngum í and-
legum skilningi og veraldlegum opnaðist honum þó nýr og óvæntur
áfangi á þroskabraut sinni sem menntamaður og skáld eða misseris-
dvöl á klausturskóla í Þýzkalandi og við kaþólskan háskóla í Belgíu.
Eftir þá pílagrímsför livarf Gröndal aftur til Hafnar og dvaldist
þar óslitið til 1874, en þá fluttist hann heinr til íslands. Þessi síðari
Hafnarár eru það tímabil í ævi Gröndals, sem einkum er tengt
íslenzkum fræðum. Eftir heimkomuna til íslands ritaði hann að vísu
nokkrar greinar um þau efni, en náttúrufræðin varð eftir þetta aðal-
vettvangur starfsorku hans.
Árið 1860 gekk Gröndal í þjónustu Norræna fornritafélagsins, og
K. K. Rafns, sem var lífið og sálin í þeim félagsskap. Gröndal aðstoð-
aði Rafn við útgáfu á annálum félagsins og ritaði sjálfur talsvert í þá
á tveimur næstu árum. Um þetta leyti var félagið að gefa út skálda-
málsorðabók (Lexicon poeticum) Sveinbjarnar Egilssonar. Hóf
Gröndal þá einnig að semja orðabók sína, Clavis poética, er síðar
verður nánar að vikið. Öll þessi starfsemi leiddi til þess að hann
ákvað að taka meistarapróf í norrænum fornfræðum árið 1863, (rétt-
ara sagt í tveimur áföngum 1863—64). Var Gröndal fyrsti maður, sem
þreytti þetta próf við Hafnarháskóla. Ekki er úr vegi, að skjóta
hér inn frásögn Gröndals sjálfs af þeim áfanga á lífsbraut hans, þar
sem hún lýsir honum einkar vel — hispursleysi hans, og ríkri sjálfs-
vitund.