Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1970, Blaðsíða 34

Eimreiðin - 01.09.1970, Blaðsíða 34
178 EIMREIÐIN Hún var áköf og sagði: „Mamma inni! Mamma veik! Mamrna líka jólatré!“ Hún gekk að dyrunum og leit inn. í rúminu lá kona, sem reyndi að ná andanum eftir hóstahvið- una. I rúminu var ólýsanleg hrúga af óhreinum teppum og púðum. Hár konunnar hékk í tjásum í kringum magurt andlitið, en veik- indalegir rauðir blettir voru í kinnunum. Ég ætlaði að segja eitthvað, en kom ekki upp neinu orði. Ég hafði gleymt að hönd litlu stúlkunnar, sem leiddi mig var óhrein, en myndin af ljómanum í barnsaug- unum sat föst í huga mínum, og nú sá ég dýpsta mannlegt vonleysi — veiku konuna í lélegu rúmfötun- um. Sú hugsun, að hún lægi þarna og berðist við dauðann, fyllti lnig minn ótta. Og hér í allri þessari eymd átti einnig að halda jól. Það gerðist eitthvað í hug mín- um þessi andartök. Ég fann sárt til Jress að geta ekkert hjálpað. Ég stóð eins og lamaður og gat ekki hreyft mig. Þá hljóp litla stúlkan til móður- sinnar. „Mamma, ókunnur maður, ókunnur maður,“ sagði liún. Þá opnaði veika konan augun og leit á mig. Ég gekk nær og lyfti körfunni hærra, og eitthvað, sem líktist brosi leið yfir hið þjáða andlit konunnar. „Já jólakarfan," sagði hún með erfiðismunum." Þá hefur mamma þín lika munað eftir okkur í ár. Já, þú átt góða móður. Hún gleym- ir ekki fátæklingunum.“ Hún þagnaði og andvarpaði eins og hún væri dauðþreytt, og nú fékk hún nýtt hóstakast. Það stóð lengi. Ég fór að tína upp úr körfunni og lét matinn í gluggann, þar sem ég sá engan annan stað til að láta hann í. Konan kom enn ekki upp neinu orði, en benti og sagði að lokurn: „Viltu ekki láta þetta inn í búrið. Og viltu ekki kveikja upp. Ég er svo hrædd um, að litlu stúlk- unni ...“ Lengra komst hún ekki fyrir hóstanum. Ég tók matinn aftur og bar hann inn í búrið, lítið herbergi við lilið- ina á svefnherberginu. Æ, hér var ekkert, sem minnti á að jólin væru að koma. Mér varð á að bera það saman við búrið lieima, sem var fullt af bakstri og öðru góðgæti til jólanna. Ég varð liryggur, og lá við gráti. Það var hressandi að taka til hend- inni. Ég hreinsaði öskuna burt og náði í spýtur og mó lil að kveikja upp með. Það veittist mér auðvelt, því að það hafði ég svo oft gert heima. Svo náði ég mér í sóp og sópaði gólfið. Litla stúlkan var inni hjá mömrnu sinni. Ég sá, að hún skreið upp í rúmið og heyrði að móðirin sagði: „Nei, nei, Jenny, farðu burt frá mömrnu, mamma er veik ....“ Barnið lilýddi og settist út í horn með eitthvað, sem átti að lieita brúða. „Mömmu batnar bráðum,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.