Eimreiðin - 01.09.1970, Blaðsíða 42

186
EIMREIÐIN
karlakórslögum okkar. Á þeim
árum hugsaði ég „í kór“, sagði
Árni eitt sinn við mig. En hann
var líka einsöngvari og sarndi ein-
söngslög. Árið 1907 birtizt fyrsta
sönglagahef tið eftir hann „12
einsÖ7igslög með pianóundir-
leik“. Höfundurinn var þá orð-
inn 37 ára gamall og varð nú
þjóðkunnur, svo að segja á svip-
stundu. í heftinu eru m. a. „Fífil-
brekka“, „Vona minna bjarmi“,
„Rósin“, „Þess bera menn sár“,
„Já, — láttu gamminn geisa
fram“, „Nú ríkir kyrð í djúpurn
dal“, „Kirkjuhvoll“, „Fögur sem
forðum“ o. fl.
Árið 1913 komu út lögin úr
Lénharði fógeta og árið 1924
komu út 10 karlakórslög, meðal
þeirra er „Sólu særinn skýlir“,
„Ljósið loftin fyllir“ og „Öll él
birtir upp um síðir.“ Árið 1921
og 1924 komu út fjögur hefti
með einsöngslögum. Eitt þeirra
er „Friður á jörðu“.
Árni var algjörlega sjálfmennt-
aður sem tónskáld og lærði tón-
fræðina upp á eigin spýtur. Hann
er ljóðrænt söngvatónskáld og
lögin hans eru litrík stemmings-
lög. í mörgum er þungur alvöru-
tónn, í öðrum hógvær gleði og í
enn öðrum er karlmannlegur
þróttur. En öll lögin eiga það
sameiginlegt, að þau bera svip
höfundar síns, og er það eðlilegt,
því hann hlaut gáfuna í vöggu-
gjöf. ,
Hér er ekki tóm til að minnast
á tónlistargagnrýnandann eða á
„Drög að söng- og tónlistarsögu
Reykjavíkur", sem hann ritaði,
en lýsa vil ég manninum, sem ég
þekkti vel.
Árni Thorsteinson var fríður
sýnum og fyrirmannlegur. Hann
var ljúfmenni, en fastur fyrir, ef
á hann var leitað, og sjálfstæður
í skoðunum. Hann var viðræðu-
góður og hafði auga fyrir öllu
skoplegu, en góðgjarn og var
aldrei broddur í orðum hans.
Hann var alvörumaður undir
niðri, eins og mörg sönglögin
hans bera vitni um. Hann naut
vinsemdar og virðingar kollega
sinna í tónlistinni og var heið-
ursfélaoi í Tónskáldafélasn ís-
o o
lands.
Að lokum þetta: Nú eru liðin
100 ár síðan Árni Thorsteinson
fæddist og um 70 ár frá því þjóð-
in kynntist fyrstu sönglögum
hans. Enn eru sönglögin hans
sungin um allt landið. Þau hafa
staðist tímans tönn. Það þykir
ávallt mikið hrós, þegar hægt er
að segja það um tónsmíð.
Baldur A ?idrésso7i.