Ægir - 01.06.1930, Blaðsíða 10

132
Æ G I R
fjarlægð frá grunninu, og þess gætt mjög
nákvæmlega, að miðin lægju eins. Þetta
tók töluverðan tíma, en útilokar alger-
lega skekkjur.
Eftir að ég hafði kynnst þessu, þá sá
ég, að satt myndi, er foringinn á »Fylla«
hélt því fram, að »Þór« okkar væri ó-
hæfur til þessara verka.
Breytingar þær, sem mælingarnar
leiddu í ljós, eru svo miklar að í ráði
er að gefa út nýtt kort af Eyjunum, en
þangað til vona ég, að þessi grein hjálpi
þeim eitthvað, sem nokkru láta sig skifta
hvar þeir fara um sjóinn.
Hve mælingarnar gengu vel er aðal-
lega að þakka yfirforingjanum Acker-
mann, sem sýndi framúrskarandi lipurð
og þolinmæði að snúast á grunnunum.
Hinir aðrir eiga einnig þakkir skilið, en
þó mun það sannast þarna eins og víða
annarsstaðar, að eftir höfðinudansa lim-
irnir, en Ackermann sýndi það í öllu,
að liann er prúðmenni hið mesta.
Áður en ég hætti ætla ég að minnast
á nöfnin á grunnunum hér við Eyjar,
það má vel vera að það skifti ekki miklu
máli, en þó hefir það, við nánari athug-
un, milcla þýðingu.
Pað orð, sem tíðast er hér ágrunnum
og viðar, er klakkur. Ég hef verið að
kynna mér nöfn á öllum grunnum kring-
um ísland eftir »íslenzka lóðsinum« (sem
ég var beðinn að leiðrétta við Eyjar)
og hef rekið mig á orðið klakk í tveim
stöðum. Dímonarklakkur í Breiðafirði
uppi í tjöllum og Vatnsnesklakkur, á
milli Mjóafjarðar og Vatnsfjarðar. Orðin
sem mest eru notuð er boði og sker,
má heita að jöfnu, og svo klettur brekur
og brökur í nokkrum stöðum, fyrir utan
sérnöfn, sem eru víða.
Það hefir því orðið að samkomulagi
hjá þeim, sem mest afskifti hafa haft af
þessu máli, að nota orðið boði við ó-
nefnd grunn, sem fundin eru, og finna
kunnast hér við Eyjar. Við orðið sjálft
er ekkert að athuga því það hefur verið
notað á íslandi, að minnsta kosti frá
því land byggðist, og að skýra grunnin
er sjálfsagt, vegna þess að þau festast
betur í minni manna.
Það mætti margt fleira um þetta rita,
læt ég þó staðar numið að sinni. býst
við að grein þessi þyki af mörgum, ekki
eins skemtileg aflestrar og ýmislegt, sem
hefur staðið í »Víði« að undanförnu, en
það skiftir minnstu.
Grein pessi er meö leyfi höfundar, tekin úr
blaöinu »Víðir« á Vestmannaeyjum.
Ritstjórinn.
Skýrslur
frá fiskifulltrúanum á Spáni
30. maí 1930.
Neyzlan hefur verið lítil, eins og húist
hefur verið við, en engu minni en venju-
lega á þessum tíma árs.
Sölurnar á fyrstu framleiðslunni gengu
afar tregt. Nú munu allir innflytjendur
hér vera búnir að kaupa sinn farmhlut-
ann hver af fyrstu framleiðslunni og
mun verðið vera mjög svipað hjá öllum
34/6 cif. fyrir pakkann, þegar seljandinn
borgar hinn svo kallaða transporttaxta,
er nemur 12 pesetum á tonn og 34/-
þegar móttakandinn borgar hann. Sé
það rétt að fob.verðið í Færeyjum sé
31/6 og fiskurinn til fyrstu afskipunar
heima hafi verið seldur fyrir 108—110
kr. er bersýnilegt að útílytjendur hafa
selt með tapi þessa fyrstu farma.
Ekki er gott að segja hvort hinni ill-