Ægir - 01.06.1930, Blaðsíða 7

ÆGIR
129
Grunnmælingar
við Vestmannaeyjar 1929.
Eftir Porstein Jónssonfrá Laufási.
Ég hef víst veitt Víði loforð um, að
skýra frá mælingum þeim, sem gerðar
voru hér í kringum Eyjarnar í haust, og
er þá rétt með nokkrum orðum að skýra
fré aðdraganda þessara framkvæmda.
Það var haustið 1926 að ég ritaði grein,
sem átti að vera leiðbeiningar, aðallega
til sjófarenda, hér í Eyjum. Einnig var
þess getið, að eigi all-litlar skekkjur
mundu vera í þeim kortum, sem notuð
eru, og komst ég á einum stað þannig
að orði, að 57ms hættuleg grunn, hér í
kringum Eyjar virtust sett af handahófi,
dýpi á sumum grunnunum gæti naum-
ast verið rétt og viða stæði við þau P.
T. (Plads tvivlsomt).
Þessi grein birtist í andlátsblaði viku-
blaðsins »Skjöldur«.
Einstaka maður hér innan héraðs,
virðist hafa veitt þessari grein athygli,
l)sr á meðal alþm. Jóhann É. Jósefsson,
sem mæltist til að hún birtist í »Ægir«,
sem og varð með nokkrum lítilsháttar
hreytingum. Hún birtist svo í »Ægi« í
marzheftinu 1928.
Skömmu síðar þýddi vitamálastjóri,
h. Krabbe greinina á dönsku, og sendi
hana sjómálaráðuneytinu til umsagnar.
Petta varð til þess, að ég var boðaður
um borð í »Fylla« vorið 1928 og yfir-
heyrður út af þessari grein. Skipstjórinn
virtist gera lítið úr, að slíkjar skekkjur
°g um ræðir, væru á miklum rökum
hyggðar, en annar maður, hvers nafn að
tthg minnir, var Gapt. Leutenant Dahl,
veitti þessu mikla athygli, og bað mig
að benda á, hvar helzt þessar skekkjur
væru. Þar eð ég hefi nauðalitla bóklega
sjómannafræðslu til brunns að bera, átti
ég mjög erfitt með að segja með vissu
hvar þetta og hitt grunnið ætti að réttu
lagi að liggja á kortinu, en gerði það þó,
hélt því fram, að það yrði aldrei rang-
ara en það, sem i kortunum væri, sagði
að þetta yrði ekki nákvæmt, (sem líka
sýndi sig í haust) nema fara á staðina
sjálfa. Þeir viðurkenndu þetta rétt, og
sagði skipstjórinn, að bezt væri að finna
Ingimundarklakk, sem hlyti að vera
hættulegur fyrir siglingar, þrátt fyrir það,
þótt ég í áðurnefndri grein taki hinu
gagnstæða fram, þar eð hann sé mjög
lítill ummáls og liggur í hafbrimum í
vari af Eyjunum.
Kl. 8 að morgni átti ég að leggja af
stað, og sögðust þeir mundu draga upp
flagg á framsigluna, og ætti ég þá að
koma. þó tekið fram, að farið yrði að
eins í góðu veðri. Morguninn eftir var
ég snemma á fótum, svaf víst laust um
nóttina, því fræðaskjálfta hafði ég mik-
inn. Aðeins var blær af austri, en svo
varð kl. 8, 9 og 10, þá létti »Fylla« akk-
erum og hélt fyrir sunnan Bjarnarey, án
þess að draga upp flagg eða taka mig
með.
Áður en ég skil við þessa ferð mina
út í »Fylla«, skal þess getið, að ég spurði
skipstjórann, í einfeldni minni, hvort
varðskipið Þór gæti ekki framkvæmt
nauðsynlegar mælingar, og tók hann því
fjarri. Sömuleiðis spurði ég hann hvað
nákvæmar mælingar mundu kosta, og
giskaði hann á 130,000 kr.
Varðskipið »Hvidbjörn« kom hingað
7. október, en ekki var hægt að byrja
mælingar fyr en daginn eftir, vegna veð-
urs, þá daga er mælingar fóru fram, eða
til þess 14.; var veður oftast bjart, en
stormstrekkingur á útsunnan og mikið
brim, en aldan gerir mælingar með Ra-
diomælum ónákvæmari en i sléttum sjó,