Ægir - 01.01.1931, Blaðsíða 7
ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS.
24. árg.
Reykjavík Jan. 1981.
Nr. 1.
Sjávarútvegurinn 1930.
Eftir Kristján Bergsson.
Árið 1930 er nú liðið, þetta ár sem
niargir höfðu vænst svo mikils af og gert
sér svo miklar vonir um, bæði að því
er afkomu atvinnuveganna snerti og þá
ekki síður þær vonir, er menn höfðu
bundið við þetta mikla hátíðarár, þar
sem augu mikils hluta heímsins beind-
ust nú í fyrsta sinni að þessu afskekta
og fámenna landi.
Það er engu hægt um það að spá enn-
þá, hve langærar þær vakningar verða,
sem myndast hafa á þessu ári, en búast
má við að það verði að nokkuru háð
afkomu atvinnuveganna, hvernig þær fá
notið sín.
Að því er sjávarútveginn snertir, var
ekki hægt að segja annað en að árið
byrjaði mjög glæsilega. Undanfarandi góð-
®ri á því sviði höfðu örfað til bjartsýni
°g menn tóku vonglaðir og reifir á móti
árinu sem var að koma. Fiskbirgðir voru
yfirleitt litlar og hin mikla framleiðsla
ársins 1929 var að mestu leyti seld og
þö að verðið um áramótin væri að vísu
nokkuð lægra en verð undanfarandi ára,
þá var það þó við unandi og svaraði
framleiðslukostnaði í meðal aflaári. Það
vantaði heldur ekki að strax í ársbyrjun
var það sjáanlegt, að hægt var að gera
sér vonir um gott aflaár, því þegar á
sjó gaf aflaðist yfirleitt ágætlega og mátti
heita að svo væri allt árið, en þrátt fyrir
það þó árið væri svona aflasælt, þá er
ekki hægt að segja annað en aðáriðhafi
verið mjög erfitt fyrir útgerðina í land-
inu. Yerð flestra sjávarafurða, eins og ís-
lenzkra afurða í heild sinni, fór stöðugt
fallandi og mjög illa gekk að selja fisk-
inn þrátt fyrir það þó að verðið væri
stöðugt lækkað. Birgðir söfnuðust því
mjög fyrir þegar á árið leið, svo að þær
hafa aldiei áður verið jafn miklar og nú.
Auk þess kostnaðar sem það hefir í för
með sér að liggja með miklar birgðir
óseldar í lækkandi verðlagi, þá má alltaf
búast við að fiskurinn þoli ekki þa bið,
og verði því meira og minna af honum
sem skemmist áður en hann er kominn
til neytenda, enda fyrir löngu fyrirsjáan-
legt að þær birgðir, sem nú liggja ó-
seldar, verði livergi nærri uppétnar, áð-
ur en nýja framleiðslan kemur á mark-
aðinn og munu því óhjákvæmilega stuðla
að áframhaldandi verðfalli á næstu fram-
leiðslu.
Það er þvi engin furða, þó að menn
horfi með meira ugg og ótta á móti þessu
nýbyrjaða ári en árunum undanfarandi,