Ægir - 01.01.1931, Blaðsíða 9

ÆGIR
3
einkum þar sem afkoma sjávarútvegsins
hefur með hveiju ári sem líður meiri og
nieiri þýðingu fyrir afkomu landsins í
heild sinni, eftir því sem útvegurinn vex
°g fólkinu fjölgar við sjávarsiðuna og í
bæjunum.
í skýrslu minni fyrir árið 1929, gat ég
þess, að fiskurinn það ár hefði verið ó-
venjulega horaður, bæði fiskurinn sjálfur
þunnur, en sérstaklega lifrarlítill. Árið
1930, var að þessu leyti nokkuð betra,
einkum var fiskurinn feitari á lifrina. Þó
var lifrarmagn fisksins tæplega í meðal-
lagi, og fitumagn á þeim stöðum sem ég
hefi fengið það rannsakað, heldur ekki
i meðallagi, þó virtisl þetta heldur fara
batnandi þegar á árið leið. Aftur á móti
var fiskurinn yfirleitt mjög smár á þessu
ári og virtist sumir árgangarnir, sérstak-
lega árgangurinn 1922, vera mjög yfir-
gnæfandi í vertíðaraflanum, og mætti
því búast við að þetta ár sem er að byrja
°g næstu ár verði allgóð aflaár, og þá
uieira áberandi af stærra fiski en var
siðastliðið ár.
Eins og tafla 1 sýnir, hefur ársaflinn
1930 orðið 441,089 skpd. og er það meira
en árið áður. Kemur þessi aflaaukning
uærri þvi eingöngu fram á afla togar-
anna, en þeirra afli i ár er með því
uiesta sem nokkurntíma hefur áður
verið.
Suðurland.
Eins og vant er hófst vertíðin á Suð-
Urlandi og Vestmannaeyjum strax upp úr
uramótum, og var allgóður afli víða, en
uotaðist ekki sökum sífelldra storma.
Upp
úr áramótum gekk í storma á Suð-
urlandi, með mikilli snjókomu og hélzt
Það allan janúarmánuð og allt fram til
þorraloka, að skifti um og gerði þá um
huaa stillur og ágætisafla. 1 febrúarlok
'ar Suðurlandsaflinn ekki nema helm-
ingur móts við það, sem í land var
komið árið árið. og ísumum veiðistöðv-
um var ekki kominn í land nema þriðj-
ungsafli.
Árið byrjaði með kaupdeilu á milli
háseta og útgerðarmanna á linugufuskip-
um og stóð sú deila til 4. janúar, að
samningar komust á á þeim grundvelli,
að lagt var til grundvallar ákveðið verð
á aflanum og aflahlutur háseta miðaður
við það, en hækkaði og lækkaði eftir
þvi sem verðið breyttist. Varskipuð fimm
manna nefnd, sem á hverjum 10 daga
fresti átti að ákveða það verð á af-
urðum, sem lagt væri til grundvallar við
útreikning aflahlutans. Eins og áður hafði
verið var aflahluti þessi miðaður við
»brutto« verð aflans, en beitu, salt o. s.
frv. borgaði útgerðin. Aftur á móti borg-
uðu hásetar fæði sitt sjálfir.
í aðaldráttum voru samningarnir
þannig :
Frá 1. janúar 1930 til 31. des. s. á.
skal kaup hvers háseta vera verðlaun af
afla skipsins, sem reiknast þannig :
a. Af hverri smálest (1000 kg) slór-
fiskjar veiddum á línu kr. 8 — átta
krónur — miðað við fiskverð kr.
0,47 pr. kg. Lágmark aflaverðlauna
af smálest stórfiskjar sé kr. 6 — sex
krónur — enda þótt verðlagið sýni
annað.
b. Af hverri smálest fiskjar veiddum í
net og smáfiski, ýsu, löngu, upsa og
keilu, veiddum á línu kr. 6 — sex
krónur — miðað við verð á smá-
fiski kr. 40 pr. kilo.
c. Af hverri metinni og veginni lýsis-
tunnu á 105 kg. netto kr. 150 mið-
að við verð á meðalalýsi kr. 0,90
pr. kg. Verðlaun af afla séu reiknuð
af þunga fisksins vegnum í land 10
daga stöðnum. Ennfremur var i
samningnum ákveðið, að væri fisk-